________________
ઉત્થાનિકા આજથી, ૩ર વર્ષ પહેલા એટલે વિક્રમ સં.૨૦૧૬ નો ચાતુર્માસ, નડિઆદ અને કપડવંજ ની વચ્ચે મહુઘા ગામે હતો. ત્યારે વીશા નેમા જૈન મહાજન તરફ થી વિદ્યાર્થીઓને ધમોત્સાહ દેવા માટે અમુક વિષયોના નિબંધો લખાવવાનો નિર્ણય લેવાયો તેમાં ૧૮, પાપસ્થાનકનો વિષય પણ હતો. તે સમયે એક બાલક મારી પાસે આવ્યો અને સંક્ષેપમાં મેં નિબંધ લખી આપ્યો જોગાનુજોગ હશે, મારા હાથે લખાયેલા નિબંધમાં તે બાળક સારા માર્ક લાવ્યો અને વિદ્યાર્થી ખુબ પ્રસન્ન થયો. એક કોપી મેં મારા સંગ્રહમાં રાખી લીધી તે સમયે મારા મનમાં થયું કે અનુકુલ સમયે, ૧૮, પાપથાનકો પર વિસ્તારથી વિવેચના કરવી પરંતુ તે સમય મારા માટે લેખનકાલનો ન હતો. છતાં પણ આદત મુમ્બ તેને સંગ્રહમાં ગોઠવી દીધો. સમય બદલાતો ગયો. અમદાવાદ ઉજમફઈની ઘર્મશાળામાં હતો ત્યારે સરસ્વતી પુસ્તક ભંડારના માલિકે મને “બાર વ્રત” પર કંઇક લખવાનું કહયું અને પુસ્તક તૈયાર થયું. ભૂરાભાઇને આપ્યું. તેમને છપાવી પણ લીધું, આજે તો ગુજરાતીમાં સાત સાત આવૃત્તિઓમાં પણ પ્રકાશિત થયું. મુંબઈ આવ્યો અને નમિનાથ ઉપાશ્રયે, શાન્ત મૂર્તિ, પુજ્ય આચાર્ય શ્રી વિજયપ્રેમસૂરીશ્વરજી મ. ના સાન્નિધ્યમાં ભગવતીસૂત્રના યોગોહન દરમ્યાન પૂનમચંદભાઈ પંડિતજીના આગહથી “જૈનશાસનમાં ઉપયોગની મહત્તા” ઉપર નિબંધ લખી આપ્યો ગુરુદેવની કૃપાથી મારો નિબંધ પરીક્ષકોએ પ્રથમ નંબરે પાસ કર્યો. ત્યાર પછી તો, અથથી ઇતિ સુધી ભગવતી સૂત્રના ચાર ભાગો તૈયાર થયા અને ‘ભગવતીસૂત્ર સાર સંગ્રહ” ના નામે હિન્દી તથા ગુજરાતી ભાષામાં પ્રકાશિત થયા આ પ્રમાણે પ્રશ્રવાકરરણ દશમાંગ) અને અનુયોગદ્વાર સૂત્રના દલદાર ગ્રન્થો પ્રકાશિત થયા. તેનાથી મારો આત્મા આનંદવિભોર બન્યો, પરંતુ દીક્ષા લીધા પછી, ગુરુદેવની સારણા-વારણા, પડિચોયણાના કારણે, નવરો નહીં બેસી રહેવાની આદતવાળો હોવાથી કંઇક લખવું એ મારો ખોરાક છે એમ માનનારા મને, સંગ્રહિત ફાઇલોમાંથી ૧૮ પાપસ્થાનકના પાના મળતા સ્મૃતિ તાજી થઈ. ગુરુદેવને ભાવવન્દના કરીને લખવા માટેનો નિર્ણય કર્યો. તેના માટે માનસિક જીવનમાં નકશો તૈયાર થયો તે પ્રમાણે લખવાનો પ્રારંભ કર્યો. બાળજીવો, સમજદાર જીવો અને જ્ઞાનપ્રૌઢ જીવો પણ સરળતાથી સમજી શકે તેવી રીતે લખવું જોઈએ જેથી સૌ કોઇ પાપોને, પાપારોને ઓળખી શકે, જ્યારે આગમકારોએ તથા ટીકાકારોએ પ્રત્યેક વિષયોને
