________________
એક મીંડુ વધારી દેવા સિવાય, બીજો ફ્ળાદેશ કયો?
જૈનેતર સમાજમાં કેવળ બ્રાહ્મણ સંસ્થાએ તો જાતિવાદ, કુળવાદ ઉપર જ પોતાનું સંસ્થાન દઢ કરેલું હોવાથી, તેઓ કહી શકે છે કે, - બ્રાહ્મણ સિવાય બીજો એકપણ વર્ણ કે જાતિ, ખાનદાન કે ઉચ્ચ નથી જ તેના સિવાય કોઇ પવિત્ર નથી, શાસ્ત્રોનો, વિધિ-વિધાનોનો અધિકાર બ્રાહ્મણ વિના કોઇને નથી. રાજનીતિ, ધર્મનીતિ ઉપરાન્ત જ્યોતિષ, મંત્ર-તંત્રનો અધિકાર પણ બ્રાહ્મણ સિવાય બીજાને નથી. બીજાને આપવા માંગતા પણ નથી. સ્ત્રીઓને તાડન તર્જન કરવાનો અધિકાર દેનાર પણ, બ્રામણ છે. યાવત્ પરમાત્માને મેળવી અપાવનાર પણ બ્રામણ છે, ઇત્યાદિ કથનોથી સુન્દર અને સ્વાદુળો કેટલા મળ્યાં તે પરમાત્મા જાણે ! જ્યારે આપણે તો જૈનશાસનને માનનારા હોવાથી, બ્રાહ્મણો જેવી વાતો કરીએ, તો તીર્થંકરની વાણીનો દ્રોહ કર્યો કહેવાશે, સ્યાદ્વાદ, અહિંસાવાદ અને સંયમવાદની ક્રૂર મશ્કરી જેવું થશે અને પરિણામે ભારતદેશમાં જાતિવાદ, સમ્પ્રદાયવાદ, ભાષાવાદ, પ્રાન્તવાદ અને સત્તા પ્રાસવાદોની પરમ્પરાના ચક્કરમાં, ધર્મવાદ કેવળ જીભ પર બોલવા પૂરતો જ રહેવા પામશે, રૂપીયાના અવમૂલ્યન પી પણ, તેના થોડા ઘણા પૈસા તો આવે જ છે, પણ ધર્મવાદ, અહિંસાવાદ, કેવળ સૌ કોઇને સ્વાર્થસિધ્ધિ સિવાય, અન્ય એકપણ કામમાં આવી શકે તેમ નથી. આ કટુ છમાં પણ સત્યકથન સૌ કોઇને માનવામાં તથા અનુભવમાં આવે છે. પણ તેનો ત્યાગ અતિ દુષ્કર હોવાથી, કોઇક જ માઇનો લાલ આવા વાદોથી પોતાના આત્માને જુદો રાખશે. આ બધા ખેલ તમાશા દ્વેષના છે. માટે જ શાસ્ત્રકારોએ કહયું કે - અન્યથારૂપે રહેલી વાતને અન્યથારૂપે પલટાવીને કહેવી તેમાં દ્વેષ નામનું પાપ સ્પષ્ટ દેખાય છે.
પ્રસ્તુતસૂત્રની સ્યાદ્દાદની દષ્ટિએ બીજી વ્યાખ્યા
હવે આ સૂત્રની વ્યાખ્યા બીજી રીતે પણ જાણી લઇએ, જેમકે - દેવાધિદેવ ભગવાન મહાવીરસ્વામીને કેવળજ્ઞાન પ્રાપ્ત થયું ત્યારે પણ, ૩૬૩ પાંખડીઓ, ઉપરાન્ત શૂન્યવાદ, ક્ષણિકવાદ, માયાવાદ, અનીશ્વરવાદ, ઇશ્વર કર્તૃત્વવાદ, દ્વૈત અને અદ્વૈતાવાદ, નિત્ય અને અનિત્યાદિ વાદોની પરમ્પરાઓ જોરદાર ચાલુ હતી. તે સમયના રાજા મહારાજાઓ અને શ્રીમંતો પણ પોતાને પસંદ વાડા બંધી (પક્ષપાત)માં પૂર્ણરૂપે ફસાઇ જઇ ધર્મ-સંપ્રદાય અને જાતિઓના કારણે વાતે વાતે તોફાન-મસ્તી અને છેવટે નાના-મોટા રણમેદાનો પણ ખેલાઇ જતાં હતાં જે ઇતિહાસ પ્રસિદ્ધ છે. મીઠા-મધુરા દૂધપાકમાં ખટાશનો સંયોગ થવાથી તેમા વિકૃતિ આવ્યા વિના રહેતી
૧૫૧
-
