________________
अथ श्री संघपट्टक:
( १.७ ) एटले. मत्सर बुद्धि पोते निर्गुण बे ने गुणवानना गुण सहन नथी करता साटे तेमने मारवानी इछा राखे बे माटे दुष्ट बुद्धिवाला ते वेषधारी आशंका कहे बे जे गुणी पुरुष उपर द्वेषबुद्धि राखवी तेने धर्म कीये प्रकारे लिंगधारी थापे बे, तो कहीएडीए जे या काक्षमां निश्चे भगवाननो विरह थयो छे माटे सारी रीते मोक्षमार्गनुं ज्ञान नथी धतुं ते हेतु माटे बहु लोकनी जे प्रवृत्ति तेहीज मोह मार्ग बे केम जे जे मार्गे महाजन एटले घणा लोक चाले ते मार्ग बे. एवो न्याय बे माटे ॥
टीका:- एते च परग्रहवासिनो धार्मिकं मन्या यात्मानमेवैकं गुणैरुत्कर्षयं तो निखिलानप्यपरान् दूषयंत दयुगीनं संघमप्य वमन्यमानास्तत्प्रवृत्तिं दूरेण परिहरंतो लोकव्यवहारमप्यजानंतः संघबाह्या एव श्रतः सर्वत उत्तव्या इति द्वेष एवैतेषु श्रेयानिति ॥ १० ॥
अर्थ:- वली ते लिंगधारी एम कहे बे जे या परघरमा रहेनाराने पोताने विषे धार्मिकपणुं माननाराने पोताना आत्मानेज एक गुणे करीन मोटो देखामताने वीजा सर्वेने पण दोष-पमानताने या कालना संघने पश न मानताने या कालना संघनी प्रवृत्तिने पण बेटेथी परिहरताने लोक व्यवहारने पण न जाणता माटे ते संघ बाहार बेज. ए हेतु माटे सर्व प्रकारे उबेदवा योग्य बे. ए प्रकारनो जे द्वेष करवो तेज एमने विषे अतिशेश्रेष्ठ वे इत्यादि ॥ १० ॥
टीकाः - गौतमा दिषु वर्त्तित्वात्तादृशेषु यतिध्वनिः ॥ कथमेतेसुवर्त्तेत निर्गुणेष्वंजसेषुचेत् ||१|| कल्पदोषी रुहां यद्वगुणा योपिवर्त्तते ॥ निंवादिषु तरुध्वानो विनाविप्रतिपत्तितः H