________________
अथ श्री संघपट्टक
( ३६१ )
दपि रात्रौ तद्विधानमसमीचीनं ॥ भगवताहि विमल केवला लोकेनापि तावतां विनेयलक्षाणां मध्यात्कस्यचिदपि क्षणदायामदी पात्
1
अर्थः- वळी शुं तो रात्रि विहार आदिक अपवादिक कृत्य एटले अपवाद मार्गे करवा योग्य जे सर्वे कृत्य तेमनुं शास्त्रमां प्रायश्चित करवानुं कर्तुं बे. पण रात्रिए नांद मांवानुं तमारा न्याये अपवाद मार्गे पण को जगाए प्रायश्चित करवानुं कथुं नथी ते माटे एम जाणीए बीए जे अप वाद मार्गे पण रात्रिए नांद मांरुवानुं नथी. वळी जगवंतनी वंद नाना दृष्टाते पण रात्रिए नींद मांत्री ते पण अघटित बे. केमं जे जगवंत केवलज्ञानी इता तो पण तेमणे लाखो शिष्यनी मध्ये कोइने पण रात्रि दीक्षा दीधी नथी ए हेतु माटे.
टीका:- दिवसाइयं तित्थं दिशं पसत्थं चेत्याद्यागमवचनप्रा. माएयात् ॥ तत्पथवर्त्तित्वाच्च तद्विनेयानामेदंयुगीनानां कथं निशि तत्कर्तुयुज्यतइति ॥ एवं निशि जिनप्रतिमाप्रतिष्टायामपि. सकलमेतदूषणजातं विविच्य वाच्यं ॥
अर्थ:-दिवसादिकनुं जे कृत्य ते दिवसने विषे करवुं तजे प्रशस्त वे एटले दिवसमांज कर पण रात्रिये न कखुं, इत्यादिक श्रागम वचनना प्रमाणपाथी ते मार्गमां रहेवापणुं के, ए हेतु माटे या काळना जे तेमना शिष्य तेमने ते नांद यादिकनुं क ते
४५
