________________
(१८६)
-
अथ श्री सघपट्टका
अर्थः-एनोस्पष्टार्थ आप्रकारे ठे के नेमकेरनाकरानी एज प्रकारनी परिणामिक शक्ति जेणे करीने सुंदर एवं पण घणुं लोजन जे ते क्षण मात्रमांजए फेर जे ते समस्त अन्नने पोता जेवूज करेएटले पोताजेज परिणाम पमाळेने ते प्रकारे परिणाम पमाभ्यु जे अन्न ते लोजन करनारने निश्च नाश पमा तम कुमत प्रादिकना लेशने पण मिथ्यात्वरूपपणुं वे ए हेतु माटे एनो ए.प्रकारनो महिमा ले जे जेणे करीने अतिशे मोटुं ए, पण जिनमंदिर कराववा आदिक धर्म कर्म तेने पोताना रूपपणे एटले. मिथ्यात्वरूपपणे परिणमावे ते. एटले मिथ्यात्वमय करे ने ने तें मिथ्यात्वरूप थयु जे धर्म कर्म ते 'संसार जणी थाय ने एटलें घj सारूं धर्म कर्म के पणं तेमां मिथ्यात्वरूपी फेर नळवाथी संसारर्ने कारण थाय . :
' ' टीका:-दमत्र तात्पर्य । यद्यपि विषयसादगुण्येन जिनं 'गृहादिकरणं निसर्गमधुरं तथापि तनगवदाझापुरस्कारेणैव सुग तिफलाय कल्पते नगवदाज्ञामतरेण जिनराहादिकरणेपितदाराध'नाऽनावेन तदनुपपत्तेः॥
अर्थः-या जगाए कहेवानुं श्रा.तात्पर्य ने जो पण विषय आधीन थश्ने विषय नोगववाने कारणे जिनगृहादिकनुं जे कर, ते स्वानाविक देखातुं तो सुंदर जणाय ले तो पण.जगवंतनी श्राज्ञापूर्वक जे कर तेने जे सुगतिरुपी फळ आपवापणुं ने माटे जगवं. तनी आझारहित जिनग्रहादिक करे सते पण ते नगवंतनी धारा'धना तेमां थती नयी तेमां तो विषयनी आराधना थाय एं हेतु मोटे ते जिनमंदिरादिकने करवानुं फळ थतुं नथी.
