________________
(३९८)
अय श्री संघपट्टका
AM
wwMANMm
राय डे इत्यादिकनी पेवेज उपमाननी साथे उपमेयर्नु तुल्यपणुंडे जे हेतु माटे मंखफलकनी संघाथे एक रुपपणाने प्रतिपादन कयों जे जिनबिंब तेज मंखफलकज जे केम जे लिंगधारीए निर्वाह कारणे कर्या जे चैत्य ते मंखफलकनी पेठे श्राजिवीका हेतु . माटे ते. नगवबिंबज नथी ए तो पूर्वे कयूं एवं बरिशमांसज . '
टोकाः तथाचातिशयोक्तिलक्षणं । निगीऱ्यांध्यवसानंच . प्रकृतस्यपरेणयदित्येवंच कथं नागमे एवं विधापमानोपसंजसंजवस्तथाच सिद्धांतानुसारेणोपमानोपमेयजावं निवनतः कवेः कथं पापलेशोपि ॥ कथं चोक्तन्यायेन समानगुणयोरुजयो स्तनावं अनतः कवितुः काव्यानैपुणदोषप्रसंगोपीतियुक्त मुक्तं प्रकरणकारण बमिशपिशितवदित्युपमानं प्रकृतजिन-. बिंबस्येति॥
अर्थः-वळी अतिशयोक्ति अलंकारनु लक्षण थे वे जे वयं वस्तुने गोलवीने अवर्य वस्तु एटले परवस्तु तेणे करीने जे प्रकृतवस्तुनो श्रारोप करवो ते. शे प्रकारनो श्रागमने विषे उ. पमान वस्तुने देखवानो केम संभव नथी श्रेतो संजव डे माटे सिद्धांतने अनुसारे नपमान उपमेय नावने बांधतो एवो जे कवि तेने पापनो सेश पण क्याथीज होय ने वळी पूर्वे कहो एवो जे न्याय तेणे करीने समान २ गुण ते जेना एवो जे उपमान जावने नपमेय नाव तेने वांधतो एवो जे कवि तेना काव्यमां महापरापणाने विषे दोषनो प्रसंग क्यांधीज होय माटे प्रकरणना कर्ता पुरुष जे करे ते युक्तज कझुंडे ते शुं तो जे लिंगधारीए ग्रहण करेला
