________________
- जय श्री संघपट्टकः
( ४४७ )
तस्मा देतेतर्भावात् परतीर्थिकपरिगृहीताऽई चैत्याना - मनायतन चैत्यत्वं सिद्धमिति ॥
अर्थः- साधर्मिक चैत्यने विषे पण ए अनायतन चैत्यनो अंतरजाव नथी केम जे तेमां तो सांधुनी मूर्ति स्थापन करवी तेथे करीने कवाएं बे जे माटे ते वात शास्त्रमां कही ब्रे जे तथा मंगल चैत्यमा पण एनो अंतर्भाव नथी. केम जे तेतो स्थान स्थान प्रत्ये नियमा करीने तेनुं प्रतिपादन कर्यु जे जे माटे ते वात शास्त्रमां कही बे ते हेतु माटे ए सर्व चैत्यमां अनायतन चैत्यनो अंतर्भाव नथी एटले ते थकी या अनायतन चैत्य जुदुं पके बे. ए प्रकारे परतीर्थ लोकोए गृहण करेला जे अरिहंतनां चैत्य तेनुं अनायतनप सिद्ध युं.
टीका:- नन्वेवं षष्टचैत्यान्युपगमे सूत्रोक्ता नित्यादिचैत्य पंचकसंख्या विरुद्धते ॥ तथाच सूत्रकृतां विरुद्धवा दित्वेनान्यत्रापि तद्वचसि विनेयानां समास्वासो नस्या देवं च बहु विशीयेते तिचेन्न ॥ श्रविरोधात् ॥
अर्थः- लिंगधारी आशंका करे ढे जे जो एम ठहुं ना यतन चैत्यमां न शोने तो सूत्रमां कहेली जे नित्यादि चैत्यनी पांच संख्या तेनो विरोध लागशे वळी सूत्र करनारने विरुद्धवादि जालीने बीजी जगाए पल तेमना वचनने विपे शिष्योने विश्वास उमी जशे एम विचारतां घणी हानी प्राप्त थशे. हवे सुविदित कहे वे जे एम तमारे न वोलवु केम जे कोई प्रकारनो विरोध तेज नहि शी रीते तो.
