________________
-
अथ श्री संघपटका
वित्रमं विव्रतस्तदुत्पथवजपलस्य तेषां संक्वेशदेतुस्खेपि प्रवचनप्रजावनानिमित्ततयाऽचिंत्यपुण्यसंचारकारणत्वेनानिधा. नात्तज्जपनमवश्यं कर्तव्यमेव ॥
- अर्थः-केम जे ते सत्य वचन विघातनुं कारण ए हेतु माटे.त्यारे तेजगाए शुं करवू? तो तेथी उलटुं वचन बोलवू. केम जे ते जगाए ते उलटुं वचन बोलवू एज हितकारी . ते वचनज ते जगाए सत्य , केम जे शास्त्रमा कडं ने जे, सत्य वचन ते कयुं ? तो तेनो उत्तर एम कयों ने जे, जे वचन प्राणी मात्रने हितकारी होय ते सत्य वचन जाणवू. पूर्वे कडं इत्यादि स्थळ एज ए भागमनो विषय . एटले एवी जगाए सत्य पण न बोल, एम अनिप्राय है. अहीं तो पासथ्यादि चोर पुरुषोए वश करीने उन्मार्गवमे संसाररूपी पोताने रदेवानुं गाम ते प्रत्ये लइ जवा मांमेलो जेम जेने माथे राजा न होय तेवा जगत्ने पोतानी नजरमां आवे त्यां खेंची जाय तेनी पेठे लोकना समूहने जोइ कोई महा सखवंत प्राणीए ते लुटाता लोकोनो पोकार साजळी ते चोर लोकने क्वेशनुं कारण एवं पण ते चोरनु उन्मार्गे वर्तवापणुं प्रकाश करी देखायु, तेम प्रवचननी प्रजावना थाय एवा हेतुवले चितवनमां न आवे एवा पुण्यना समूहद् कारण जाण ते लिंगधारीउना स्वरूपर्नु निरूपण कयु ते शास्त्रमा करवानुं कडं ठे, माटे अवश्य करवा योग्यज ठे.
टीका:--यमुक्ता सुहसीलतेण गहिए, जब तेण जगनिय मणाहे ॥ जो कुण्इ कुवियत्तं, सा वन्नं कुरा संघस्स ॥
