________________
rammam
(३३४) ' . अथ श्री संघपट्टका - मयो जे न्याय तेणे करीने विपर्ययनुं साधन करवापर्यु ले एटले तेमां मानेली जे क्रिया तेनुं खंमन करवापj डे ए हेतु माटे ए श्लोकना बळे करीने ते कल्पना करी जे सिद्धांतनुं अप्रमाणपणुं तेनी सिद्धि न थ माटे लिंगधारीनी देशनाए करीने सिद्धांतनामस्तक उपर पग मूकवो ते अघटित ले तोपणं तेना करनारा जे आ प्रत्यक्ष जपाता श्रावक लोको नेते अतिशयं दृढ बंधाइ गबना ग्रहरुपी ग्रंथी ते जेमने एवा ने माटे ते लिंगधारीनना प्रत्यक्ष घणाक दोष देखे डे ने वळी, साक्षात् अतिशय मोटा पूर्वे कह्या ले कुमार्गमा
प्रवर्तवारुप अपराध ते जेमना एवा ने तोपण कोइक अदृष्टना दोषे . करीने जे विवेकी जे ते पण कुमार्गमाथी निवृत्ति पामवाने समर्थ . थता नथी तो बीजा अविवेकी कुमार्गथकी निवृत्ति पामवाने कयांथी
समर्थ थाय एम अपि शब्दनो अर्थ ने.
टीकाः-व्यावृत्तिमपसरणं कुपथात् अधिकृतात् कुमागात् जमाः स्वहिताहितविवेकशून्याः नदधते न चेतसि धारयंति न कुर्वतीत्यर्थः नकेवलं व्यावृत्ति स्वयं न दधते असूयंति चयति सगुणे दोषमारोपयंतीतियावत चः समुच्चये एतां कुपथव्यावृत्तिं करोति एतत्कृत् तस्मै ॥ कुध हेयेत्यादिना चतुर्थी॥ महासत्वाय कस्मै चित्कुपथव्यावृत्ति विधायिने ॥ .
अर्थ:-जे पोतानुं हित ने अहितनो जे विवेक तेणे करीने शून्य एवा जमपुरुषो कुमार्ग थकी निवृत्ति पामवाने विचार पण करता नथी एटलो अर्थ के. केवळ एटइंज नथी करता त्यारे शं तो र्ध्या पण करे एटले गुणवानने विषे दोषनो आरोप
