________________
આનંદઘન પદ - ૧૩
પ્રભુને જે કહેવું હોય તે કહી શકે છે તેમ કરવામાં તેને કોઈ રોકટોક કરી શકે તેમ નથી એટલે દ્વિધાભાવ રાખવો એ આપના જેવા “સુનાથ' નું બિરૂદ ધરાવનારને શોભે નહિ એવો અંદરથી ઝળકતો ભાવ છે. જે સુનાથ છે તે કયારે પણ વિધાભાવ રાખેજ નહિ છતાં અહિંયા જે કહ્યું છે તે ભકતની ભાષામાં ઓળંભા-ઉપાલંભ રૂપે કહ્યું છે.
અજ્ઞાની ઉપ૨ણાને ધર્મશું સાધન માને છે. જ્ઞાની અંતઃકરણોને ધર્મશું સાધન માને છે. કારણ કે અંત:કરા ઘરમાત્મા બને છે. માટે ઉયરા ઉપર ભાર ન આવતા અંતર સુધારવા ઉયર ભાર આયવો જોઈએ. ગમે તે ઉયરાથી ઘણા અંત:કરણ સુધરતું હોય તો તે માન્ચે કરવું જોઈએ.
આ ભવના લાભ માટે બુદ્ધિ મોઢામોઢા આયોજશો કરે છે પરંતુ ભવાંતરના લાભ માટે કોઈ આયોજન નથી. એ મળેલી દષ્ટિવાદોયદેશીકી સંજ્ઞાનો દુરુપયોગ
સંસારમાં પરપદાર્થના ઉપયોગ વિના ચાલવાનું નથી પરંતુ તેના ગુલામ નથી બનવાનું.
