________________
આનંદઘન પદ - ૯૪
૨૭૧
પદ - ૯૪
(રાગ - સોરઠ) निराधार केम मूकी, श्याम मने निराधार केम मूकी ॥ कोई नहीं हुं कोणशुं बोलु, सहु आलम्बन चूकी. (टूकी) ॥ श्याम. ॥१॥ प्राणनाथ तुन दूर पधार्या, मूकी नेह निराशी ॥ . जणजणना नित्य प्रति गुण गातां, जनमारो किम जासी ? || श्याम. ||२|| जेहनो पक्ष लहीने बोलुं, ते मनमा सुख आणे || जेहनो पक्ष मूकीने बोलुं, ते जलमलगें चित ताणे. || રયામ, રૂા. बात तमारी मनमां आवे, कोण आगल जई बोलू ? ललित खलित खल जो ते देखू, आम माल धन खोलुं. ॥ श्याम. ||४|| घटे घटे छो अन्तरजामी, मुजमां कां नवि देखें ? जे देखुं ते नजर न आवे, गुणकर वस्तु विशेर्खा ॥ થામ. Isil अवधे केहनी वाटडी जोऊं, विए अवधे अति झुरूं ॥ आनन्दघन प्रभु वेगे पधारे, जिम मन आशा पूरूं || થાન. ITદ્દા
આનંદઘનજી જેવા સમર્થ સાધકને પછાડવા મોહ અને તેનો પરિવાર માયા મમતા વગેરે મરણિયા બનીને પ્રયત્ન કરી રહ્યા છે. આનો થોડો ઘણો ભય પોતાને અંદરમાં સતાવી રહ્યો છે. પોતે વનવગડાના વાસી, વસતિથી દૂર એકલા એકાકી વિચરનારા, અંદરની અદ્ભૂત ખુમારી અને મસ્તીની ધૂન, ગુફા, વૃક્ષ, નિર્જન જગ્યા એ એમનું રહેઠાણ, ભૂત-પ્રેત પિશાચાદિ વ્યંતરોનું રાતના ૧૨ થી ૩ વાગ્યા સુધીમાં બહાર નીકળવું, તેમજ રાની હિંસક પશુઓનું રાતના નવ પછી ફરવું તેના કારણે ભય મહાત્માજીને પણ સતાવતો હોવાથી તેઓ પ્રભુને પ્રાર્થના કરી રહ્યા છે કે હે શ્યામ ! હે પ્રભો ! તમે નરસિંહ મેહતાને સંકટ સમયે સહાયતા કરેલી તેવી સહાય મારા જેવા નિરાધાર અને નિર્બળને કેમ ન કરી ? મને નિ:સહાય સ્થિતિમાં એકલી કેમ મૂકી દીધી ? યોગીરાજ
પરમ આત્મબર્મ આકાશના જેવો અરૂપી, અવ્યાબાધ, નિર્લેપ, સરળ, સહજ, સતત, વ્યાપક છે.
