________________
આનંદઘન પદ - ૧૦૬
૩૪૭
પાપ ધોવા અને મારા સ્વામીનું કાર્ય પૂર્ણ કરવા હું કાશીએ જઈ કરવત મુકાવવા તૈયાર છું !” આવા મનને યોગીરાજ સમજાવે છે કે આવા અજ્ઞાન જનિત હઠયોગના કાર્યો કરવાથી પ્રભુની પ્રાપ્તિ તો દૂર રહો પણ જીવ ભારે કર્મોથી બંધાય છે. તને તારા પાપોનો - દોષોનો પસ્તાવો થઈ રહ્યો છે એટલે તારા સ્વામીનું પરમાત્મા સાથે મિલન જરૂર થશે. સાચો હૃદયનો પસ્તાવો એજ સજા છે, જે હૃદયના આંસુ છે અને તે પાપપક્ષાલન કરવા સક્ષમ છે.
કવિ કલાપીની પંકિત અહિંયા યાદ આવે છે - “ર પસ્તાવો વિપુલ ઝરણું સ્વર્ગથી ઉતર્યું છે - પાપી તેમાં ડૂબકી દઈને પુન્યશાળી બને છે.”
ભાવ બે પ્રકારના છે એક જડભાવ અને બીજો ચેતનભાવ. જડભાવમાં અજ્ઞાન-અવિવેક-ધર્માધતા-ધર્મઝનુન વગેરે આવે જ્યારે ચેતનભાવમાં સમજણનો સદ્ભાવ આવે જયાં આંધળી શ્રદ્ધા, ધર્મ ઝનુન વગેરે ન હોય. જડભાવમાં આશામાં નિરાશા છૂપાઈ છે જયારે ચેતનભાવમાં આશામાં અમરતા છે. જડના ભરોસે રહેનારા જડભાવોમાં રાચીમારી અનંતકાળ ચારગતિમાં રૂલ્યા. છે જયારે સમજણના ઘર સ્વરૂપ ચેતનભાવમાં આવીને સંત સાધકો અમૃતને તારવી પરમાનંદના ભોકતા બન્યા છે. જીવ જેમ જેમ પોતાનામાં રહેલા અજ્ઞાનભાવોનો સરળતાથી ઈન્કાર નહિ કરતાં સ્વીકાર - એકરાર કરે છે તેમાં તેમ તે પ્રકૃતિના ફંદામાંથી છૂટતો જાય છે. આવુ સત્ય સમતાવંત સાધકને વરેલું છે. તેને પામવા માટે આનંદઘનજીની ભલામણ છે કે મનના ભરોસે ન રહો પણ તમારું વીર્ય અને સમજ કેળવી તેને સઘન બનાવી અમરપદના ભોકતા. બનો.
અકસ્માત ન થાય તેની સાવધાની રાખો છો. એમ વ્યક્તિની વ્યક્તિ સાથે અથડામણ 6 થાય એની હરયળ તકેદારી રાખો.
બન્યું તે સાચું અને બન્યું તે જ ન્યાય કારણ એ કર્મનો જ પરિપાક છે.
