________________
આનંદઘન પદ - ૧૦૪
૩૩૩
માંડે છે. (પીય છબી કે ધાર) • પોતાનો આત્મા ચેતનને, સમતા-સમાધિ સાથે મેળાપ થતાં આનંદઘનજીનો આત્મા સમતાદેવી સાથે પ્રેમસાગરમાં ડૂબકી લગાવી રહ્યો છે. ધારણા - ધ્યાનમાં સ્થિર થયેલ ભીતરની પ્રેમરસ ઝરતી આંખો તે વખતની ચેતનની ધ્યાનસ્થ - સમાવિસ્થિત અનુપમ મુદ્રાને કે છબીને ધારીધારીને ટગમગ નજરે એટલે અનિમેષ નજરે ટગર ટગર જોઈ રહી છે.
(લાજ ડાંગ મનમેં નહિ - કાને પછે ડાર) - અંતરમાં પ્રગટેલ દિવ્યદૃષ્ટિ પોતાને નારી જાતની માનીને કહી રહી છે કે ભગવત સ્વરૂપની પ્રેમમયી છબી નિરખવાનો અધિકાર જેટલો પુરુષ જાતિને છે તેટલોજ અધિકાર નારી જાતિને પણ છે. આમ હઠ કે જીદે ચડેલી આંખો જીવાત્માને વળતો પ્રહાર કરી રહી છે. પરમદેવની મૂર્તિના દર્શન કરવામાં અમારી નારી જાત ઉપર પુરષ વર્ગ અન્યાયી રીતે વર્તે છે. નારી દેહને કર્મથી હલકો માની અમને લાજ-શરમ જેવી. મર્યાદાની શિખામણ આપી અમને ધૂત્કારે છે. વળી ડાંગ બતાડી, ભય પમાડીને અમને લાજમર્યાદામાં રહેવાનું કહે છે ત્યારે ચર્મચક્ષુ કહે છે કે અમે કાંઈ પારકાના તમાશા જોવાનું હલકું તુચ્છ કામ નથી કરતાં પરંતુ અમે તો અમને જ જોઈએ છીએ. અર્થાત્ અમે તો અમારા સ્વામીની જ અનુચારિણી છીએ. | (કાને પછેડા ડાર) - સમતા ચેતનને કહે છે કે તે આંખો જેમ પોતાના પ્રિય પ્રભુની છબીને જોવામાં લીન છે તેમ કર્મેન્દ્રિય પણ કાન પર પછેડી
ઓઢીને બહારથી આવતા શબ્દોને સાંભળવાનું બંધ કરી તે પણ પ્રિયતમની છબીમાં એકાકાર થઈ ગઈ છે. બહાર શું વાતાવરણ થઈ રહ્યું છે એનું ભાન એને રહ્યું નથી. કહેવાનું તાત્પર્ય એટલું જ છે કે સમાધિમાં એવાં તો લીન-ગરકાવ થઈ ગયાં છે કે બહારનું જોવા, જાણવા, સાંભળવાનું ભાનસાન ગુમાવી દીધું છે.
અટક તનક નહિં કાકા, હટકે ન ઈક તિલકોર હાથી આપ મતે અરે, પાવે ન મહાવત જોર.. હઠીલી..૩.
અટક એટલે અટકાયત કે દખલગીરી કરનાર બધા અંતરાયો દૂર થવાથી. હવે કોઈની દખલ તનક • તબીક એટલે કે જરા પણ ન રહેવાથી બધીજ ઈન્દ્રિયો પોતાના સ્વામીનું મન જેમાં પ્રસન્નતા અનુભવી રહેલ છે તે માર્ગથી
ક્ષયભાવ જેટલો વિશેષ સમજાય તેટલો ક્ષયોપશમભાવ તૈયાર થાય.
