________________
પs
આનંદઘન પદ - ૯૨
પદ -
" (રાગ - કાનડો) दरिसन प्रानजीवन मोहे दीजे, बीन दरिसन मोहि कल न परतु है || तलक तलक तन छीजे ||
રજાન. liqui कहा कहुं कछु कहत न आवत विन सेजा क्युं जीजे || सोहुँ खाइ सखी काउ मनावो, आपही आप पतीजें ॥ ૯. શા देउर देराणी सासु जेठाणी, 'युंही सब मिजे खीजें ॥ आनन्दघनविन प्रान न रहे छिन, कोडी जतन जो कीजे || द. ||३||
આ પ્રાણીનો ભવ્યાધિ એટલો તો વકરી ગયેલો આકરો છે કે જે પરભાવ છે તે જ જાણે તેનો સ્વભાવ હોય તેમ લાગે છે. શુદ્ધ ચેતનાને પોતાના પતિનો વિરહ પડ્યો છે. બંને વચ્ચેનું અંતર ઘણું છે. ચેતન પતિ વારંવાર પર ઘરે ચાલ્યો જાય છે અને તેને ગમે તેટલું કહેવામાં આવે તો પણ તેનામાં જે સુધારો થવો જોઈએ તેવો થતો નથી. આ પદમાં પોતાના પતિને માટે તલસતી ચેતના પતિને દર્શન દેવા વિનવી રહી છે. પોતાને એ કાર્યમાં મદદ કરવા સખીઓને વિનંતી કરે છે.
દરિસન પ્રાન જીવન ! મોહે દીજે, વિન દરિસન મોહી કલ ન પરતુ હે, તલફ તલફ તન છીએ. દરિસન ૧.
ચેતના પોતાના પ્રાણપ્યારા પ્રીતમ પરમાત્માને ઉદ્દેશીને કહી રહી છે કે હે નાથ ! આપ દૂર નહિ પણ આ દેહ રૂપી દેવળમાંજ રહેલા હોવા છતાં આપ મને પ્રત્યક્ષ રૂપે આવીને દર્શન કેમ દેતા નથી? મારા અંતરમાં આપના દર્શનની પ્યાસ જાગી છે. મારુ જીવન, મારા પ્રાણ, મારી ગતિ, મારી મતિ બધું આપજ છો ? આપના દર્શનની પ્યાસ મને બેચેન બનાવી દે છે ! જ્યાં દૃષ્ટિ જાય ત્યાં સર્વત્ર ઘનઘોર અંધકાર દેખાય છે ! કોઈ દિશા સૂઝતી નથી ! કોઈ કળા
ક્યાં જાવ છો તેની કિંમત નથી પરંતુ શું લઈને જાઓ છો તેની કિંમત છે.
