Gujarati Sahitya Kosh Part 01

Author(s): Jayant Kothari, Jayant Gadit, Chandrakant Sheth, Raman Soni
Publisher: Gujrati Sahitya Parishad

Page 381

સંદર્ભ : ૧, ગુસાઇતિહાસ : ૨; ૨. ગુસારસ્વતો; ] ૩. કૃતિ : ૧. ઐસંગ્રહ : ૩; ૨. જૈસસંગ્રહ(ન); ૩. દેસંગ્રહ) જૈનૂકવિઓ ૩ (૧); 2. ડિકેટલૉગભાવિ.
[.ર.દ. ૪. મોસસંગ્રહ; ૫. સસન્મિત્ર(ઝ).
સંદર્ભ : ૧. આલિસ્ટઑઇ : ૨; ૨. મુમુગૃહસૂચી, ૩. લીંહસૂચ; રાજરત્ન(ઉપાધ્યાય)-૨[ઈ.૧૭મી સદી મધ્યભાગ : તપગચ્છના ૪ હજૈજ્ઞાચિ : ૧.
[૨.૨ .] જૈન સાધુ. લક્ષ્મીસાગરસૂરિ-વિશાલ સોમસૂરિની પરંપરામાં જયરત્નના શિષ્ય ૫૪૭ કડીનો ‘નર્મદાસુંદરી-રાસ’ (ર.ઈ. ૧૬૩૯), ૩૧ રાજવિજ્ય-૧ [ઈ. ૧૭મી સદી ઉત્તરાર્ધ) : તપગચ્છના જૈન સાધુ. ઢાળનો ‘કષાપક્ષી-શુકલપક્ષી-રાસ/વિજયશેઠ વિજયાશેઠાણી-રાસ (ર. વિજયદેવસૂરિની પરંપરામાં જસવિ જયના શિષ્ય. કવિ શિવદાસકૃત ઈ. ૧૬૪૦), ૭૨૯ કડીનો ‘રા સિહકુમાર-રાસ’ (ર.ઈ. ૧૬૪૯/સં. ‘કામાવતીની કથા નું અનુસરણ કરતાં ૩૮ ઢાળની ‘શીલસુંદરી-રાસ’ ૧૭૦૫, પોષ-૧૦, રવિવાર) તથા ૫ર કડીનું ‘નેમિનાથગુણવર્ણન- (ર.ઈ. ૧૬૫૩/સં. ૧૭૦૯, આસો સુદ ૧૦; રવિવાર), ૭ ઢાળનો સ્તવન(ગિરનારમંડન) એ કૃતિઓના કર્તા.
‘ગજસિહકુમાર-રાસ’ (ર.ઈ. ૧૬૮૦) તથા ૪ કડીની ‘પાર્શ્વનાથની સંદર્ભ : ૧. ગુસારસ્વતો; ૨. જૈસાઇતિહાસ; ૩. મરાસસાહિત્ય, સ્તુતિ (મુ) એ કૃતિઓના કર્તા. ૪. સ્વાધ્યાય, નવે. ૧૯૬૬-‘કડખાની દેશી અને જૈન સાહિત્ય', કૃતિ : પ્રાચીન સ્તવનાદિ સંગ્રહ, સં. તિલકવિજયજી, સં. ૧૯૯૩. હીરાલાલ ૨. કાપડિયા; ] ૫. જૈનૂકવિઓ:૩(૧)(૨); ૬. મુમુગૂહ- સંદર્ભ : ૧. કામાવતીની કથાનો વિકાસ અને કવિ શિવદાસકૃત સૂચી; ૭. હજૈજ્ઞાસૂચિ : ૧.
રિ.૨.દ.] ‘કામાવતી’ની વાર્તા, પ્રવીણ અ. શાહ, ઈ. ૧૯૭૬; ૨. ગુસાઇતિહાસ
:૨; [] ૩. જૈનૂકવિઓ : ૩(૨); ૪. મુપુન્હસૂચી. રિ.ર.દ] રાજરત્ન-૩ (ઈ. ૧૯૬માં હયાત]: તપગચ્છના જૈન સાધુ. ઉત્તમરત્નની પરંપરામાં ક્ષમારત્નના શિષ્ય. ૨૭ ઢાળની ‘ઉત્તમ- રવિ
રાજવ(પંડિત)-૨ [ ]: સંભવત: તપગચ્છના જૈન કુમારની રાસ (૨ ઈ. ૧૭૯૬/સ. ૧૮૫ર, આસો સુદ 8, બુધવાર) સાધુ. વિજયસેનના શિષ્ય. ૧૫ કડીની ‘આશાતના-સઝાય/સ્તવન તથા ૯ કડીની ‘મુનિસુવ્રતજિન-સ્તવન’(મુ) એ કૃતિઓના કર્તા.
(મુ)ના કર્તા. કૃતિ : જેકાપ્રકાશ : ૧.
કૃતિ : જૈસસંગ્રહ(ન). સંદર્ભ : ૧. ગુસારસ્વતો;[] ૨. જૈમૂકવિઓ : ૩(૧). રિ૨.દ.] સંદર્ભ : આલિસ્ટઇ : ૨.
રિ.૨ દ] રાજલ બ [ઈ. ૧૭મી સદી ઉત્તરાર્ધ) : ખરતરગચ્છના જૈન સાધુ. રાજશીલ(ઉપાધ્યાય)-૧ [ઈ. ૧૬મી સદી પૂર્વાધ]: ખરતરગચ્છના વાચક હીરકીતિસૂરિની પરંપરામાં રાજહર્ષના શિષ્ય ‘ભદ્રાનંદ આનંદ- જૈન સાધુ, સાધુહર્ષના શિષ્ય. દુહા, ચોપાઇ અને વસ્તુ છંદમાં સંધિ' (ર.ઈ. ૧૬૬૭/સં. ૧૭૨૩, પોષ સુદ ૧૫, સોમવાર), ‘દાન- રચાયેલી ૨૦૨ કડીમાં વિક્રમ અને ખાપરારનાં ચરિત્રોને આધારે છત્રીસી' (ર.ઈ. ૧૬૬૭/સં. ૧૭૨૩, મહા વદ ૨, સોમવાર), ‘ધન્ની- શીલ અને ધર્માચરણનો મહિમા નિરૂપતી ‘વિક્રમખાપરાચરિત-ચોપાઇ, શાલિભદ્ર-ચોપાઈ' (ર.ઈ. ૧૬૭...સં. ૧૭૨૬, આસો સુદ ૫), ૪૮ વિક્રમાદિત્યખાપરા-રાસ’ (ર.ઈ. ૧૫૦૭/સં. ૧૫૬૩, જેઠ સુદ ૭; કડીનો ‘નેમિ-સલોકો’ (ર.ઈ. ૧૬૯૮ સં. ૧૭૫૪, જેઠ-૧૧), ૨૯ મુ.), ૨૬૩ કડીની ‘અમરસેન વયરસેન-ચોપાઈ” (૨. ઈ. ૧૫૩૮) તથા કડીનું ‘વીર ૨૭ ભવ-સ્તવન' (ર.ઈ. ૧૬૭૮/સં. ૧૭૩૪, કારતક સુદ અપભ્રંશપ્રધાન ગુજરાતીમાં ૨૪૦/૪૧૬ ગ્રંથાની ‘૩૬ ઉત્તરા૧૧), ૨ કડીની ‘હીરકીર્તિ પરંપરા” (૨.ઈ. ૧૬૯૪ સં. ૧૭૫૦, મહા ધ્યયન સૂત્ર-ગીતો/ઉત્તરાધ્યયનની સઝાય' એ કૃતિઓના કર્તા સુદ ૫, મુ), ૨૩ કડીની ‘સ્વપ્નાધિકાર” (૨.ઈ. ૧૭૦૯/સં. ૧૭૬૫, કૃતિ : વિક્રમ ખાપરોચરિત્ર (રાજશીલકૃત), કથામંજૂષા શ્રેણિ-૫, શ્રાવણ સુદ ૭), ‘ઉત્તરાધ્યયન ૩૬-ગીત', ‘વીશી', ૨૮ કડીનો સં. કનુભાઈ વ્ર. શેઠ અને ધનવંત તિ. શાહ, ઈ.૧૯૮૨. ગોડી-છંદ' તથા ‘હીરકીર્તિસ્વર્ગાગમન-ગીત (મુ) એ કૃતિઓના કર્તા. સંદર્ભ : ૧. ગુસારસ્વતો; ૨. જૈસાઇતિહાસ; ] ૩. આલિસ્ટકૃતિ : ઐશૈકાસંગ્રહ.
આંઇ : ૨, ૪. જૈમૂકવિ : ૩(૧); ૫. હજૈજ્ઞાસૂચિ: ૧. રિ.૨.દ.] સંદર્ભ :૧, પ્રાકારૂપરંપરા;] ૨. જૈન સત્યપ્રકાશ, જૂન ૧૯૪૭ ‘કતિષય ઔર સિલોકે', સં. અગરચંદ નાહટા;] ૩. જૈમૂકવિઓ : રાજશીલ(પાઠક)-૨ [ઈ. ૧૭૮૨ સુધીમાં] : જૈન સાધુ. ૨૪૫૦ ૩ (૨); ૮. ડિકૅટલૉગભાઇ : ૧૯(૨),
રિ.ર.દ. ગ્રંથાગ્રના સિંદુરપ્રકર પરનો બાલાવબોધ (લે.ઈ.૧૭૮૨)ના કર્તા. સંદર્ભ : જૈનૂકવિઓ: ૩(૨).
રિ.૨.દ] રાજવિજ્ય : આ નામે ૧૩/૧૪ કડીની ‘મેતારજમુનિની સઝાય’ (લ. ઈ. ૧૬૫૬; મુ.), ૧૫ કડીના “નેમરાજિમતી-બારમાસ' (ર.ઈ.૧૬૫૧ રાજશેખર(સૂરિ) [ઈ. ૧૪મી સદી પૂર્વાર્ધ) : મલધાર/હર્ષપુરીયગચ્છના સં. ૧૭૦૭, શ્રાવણ સુદ ૧૫, શુક્રવાર) તથા ૭/૧૫ કડીની ‘રુકિમણી- જૈન સાધુ. અભયદેવસૂરિની પરં પરામાં તિલકસૂરિના શિષ્ય. સંસ્કૃત ની સઝાય’ (લે. સં. ૧૯મી સદી અનુ; મુ.) એ કૃતિઓ મળે છે. તથા પ્રાકૃત ભાષાના વિદ્વાન. આરંભની દોહરાની અને પછી રોળા તેમના કર્તા કયા રાજવિજય છે તે નિશ્ચિતપણે કહી શકાય તેમ નથી. છંદની કડીઓ ધરાવતા ૭ ખંડ અને ૨૫/૨૭ કડીના નેમિનાથ ‘મરાજિમતી-બારમાસ' સમયદૃષ્ટિએ રાજવિજય–૧ની હોવાની તથા રજિમતિના વિવાહનું નિરૂપણ કરતા “નેમનાથ-ફાગુ' (ર.ઈ. સંભાવના થઈ શકે.
૧૩૪૯ આસપાસ; મુ)ના કર્તા.
. “તારમુનિની સઝાય’ લ.
શરિો ઈિ. ૧૪મી સદી પૂર્વાધ5: મન
મસ્કત
૩૫૨ : ગુજરાતી સાહિત્યકોશ
રાજરત્ન(ઉપાધ્યાય)-૨: રાજશેખર રિ)