Gujarati Sahitya Kosh Part 01

Author(s): Jayant Kothari, Jayant Gadit, Chandrakant Sheth, Raman Soni
Publisher: Gujrati Sahitya Parishad

Page 506

ઉડાનું ચૂલિભદ્ર-સઝાયે(મુ.) મળે છે. તેમના કર્તા કયા સીમોગ્ય સૂરિના સમયમાં રચાઈ છે એટલે કવિ ઈ. ૧૭મી સદીના ઉત્તરાર્ધમાં છે તે સ્પષ્ટપણે કહેવું મુશ્કેલ છે.
હયાત હોવાનું માની શકાય. કૃતિ : '. રાસ્તવન; ૨. જૈરસંગ્રહ; ૩. જ્ઞાનાવલી. ર.ર.દ.] કૃતિ: જેકાય.
સંદર્ભ : ૧. ગુસારસ્વતો;] ૨. જૈનૂકવિઓ: ૩. મુપુગૃહસૂચી; સૌભાગ્ય સરિ)-૧ (ઈ. ૧૮૪૬માં હયાત : ખરતરગચ્છ જૈન ૪. હે જૈજ્ઞાચિ : ૧. સાધુ. ૩ ઢાળ ને ૪૨ કડીના “ચતુર્દશપૂર્વતપ-સ્તવન” (૨.ઈ.૧૮૪૦; મુ.)ના કર્તા.
સૌભાગ્યવિજ્ય-૨ [ઈ. ૧૭મી સદી ઉત્તરાર્ધ : તપગચ્છના જૈન કૃતિ : અરસાર.
રિ.૨.દ.] સાધુ. વિજ્યપ્રભસૂરિની પરંપરામાં ગુણવિજ્યના શિષ્ય. ૧૦ કડીની સૌ માગ્યચંદ્ર ]: ‘મૌન એકાદશી કથા-સ્તબક
‘ વિજ્યપ્રભસૂરિ-સઝાયર(મુ.)ના કર્તા. પ્રસ્તુત કૃતિ વિજયપ્રભસૂરિ
(ઈ. ૧૬૨૧-ઈ. ૧૬૩)ની હયાતીમાં લખાયેલી જણાય છે, (ર.ઈ. ગોનિધિ કાશ્યપ સુસ્તસભૂત સંખ્યાયુને વશ રે, શ્રીમન્માર્ગ
તેથી તેના કર્તા ઈ. ૧૭મી સદી ઉત્તરાર્ધમાં હયાત હોવાનું કહી શકાય. સિતેતરે શુભતિથી વષ્ટિ ગુરૌવાસ રે)ના કર્તા.
કૃતિ : ઐસમાલા : ૧. [.ર.દ.]
રિ.ર.દ.] સંદર્ભ : મુપુગૃહસૂચી.
સૌભાગ્યવિજ્ય-૩ [અવ. ઈ. ૧૭૦૬/સં. ૧૭૬૨, કારતક વદ ૭: સૌભાગ્યમંડન [ઈ. ૧૫૫૬માં હયાત] : તપગચ્છના જૈન સાધુ.
તપગચ્છના જૈન સાધુ. હીરવિજયસૂરિની પરંપરામાં લાલવિજયના વિનયમંડનના શિષ્ય. “પ્રભાકર-રાસ (ર.ઈ. ૧૫૫૬)ના કર્તા. કાવ્યને
શિષ્ય. પિતા નરપાલ. માતા ઇન્દ્રાણી. ઈ. ૧૯૬૩માં લાલવિજય અંતે ‘તેહ તણાઈ સાનિધિ કરી હઈ પંડિત મહિરાજ' એવી પંકિત
પાસે દીક્ષા. અવસાન ઔરંગાબાદમાં. ૧૪ ઢાળ અને ૩૦૭ કડીનું છે એટલે કર્તા મહિરાજ હોવાની પણ સંભાવના કરી શકાય.
તીર્થમાળા-સ્તવન' (ર.ઈ. ૧૬૯૪; મુ.), દશવૈકાલિસૂત્રની સઝાયર, સંદર્ભ: જૈમૂકવિઓ: ૩(૧).
રિ.ર.દ.]
‘
વિજ્યસેનસૂરિ-સઝાય” તથા “સમ્યકત્વ ૬૭ બોલ-સ્તવન’ એ કૃતિસૌ ભાગ્યરત્ન(સૂરિ) [
]: અંચલગચ્છના જૈન ઓના કર્તા. સાધુ. કીર્તિરત્નસૂરિના શિષ્ય. ૭ ઢાળ અને ૯૫ કડીના ‘શાંતિનાથ- કૃતિ: પ્રાતીસંગ્રહ: ૧.
સ્તુતિ ગમત ચતુર્દશ ગુણસ્થાન-સ્તવને’ (લ. સં. ૧૮મી સદી અનુ. સંદર્ભ : ૧. જૈન સત્યપ્રકાશ, જુલાઈ ૧૯૩૭–“દો ઐતિહાસિક મુ.)ના કર્તા.
રાસકા સારી, અગરચંદ નાહટા; ] ૨. જૈનૂકવિઓ: ૨, ૩(૨); કૃતિ : પ્રવિસ્તસંગ્રહ.
૩. મુપુગૃહસૂચી.
રિ.ર.દ.] સંદર્ભ: સુપુન્હસૂચી.
[...] સૌ માગ્યવિજ્ય-૪ [
]: જૈન સાધુ. ગુમાનસોભાગ્યલક્ષ્મી : જુઓ વિ.સૌભાગ્યશિષ્ય વિલમીસૂરિ. વિજ્યના શિષ્ય. ૯ કડીના “પારસનાથનો થાલ/પાર્શ્વનાથ-સ્તવન
(મુ.)ના કર્તા. સૌભાગ્યલક્ષમીશિષ્ય[
]: જૈન સાધુ. ૬ કડીની
કૃતિ : ચૈસ્તસંગ્રહ: ૨. ‘ગહ્લી (મુ.)ના કર્તા.
સંદર્ભ : મુપુગૃહસૂચી.
[...] કૃતિ: ગહૂલી સંગ્રહનામાં ગ્રંથ: ૧, પ્ર. ભીમસિંહ માણેક, ઈ. ૧૯૦૧.
કિમ.જે.] સૌભાગ્યશેખર [ઈ. ૧૫૮૫માં હયાત]: ‘પુણ્યપાલ-રાજરિષિ-ચોપાઈ
(ર.ઈ. ૧૫૮૫)ના કર્તા. સૌ માગ્યવિજ્ય: આ નામે “ચોવીસી' (ર.ઈ. ૧૬૪૪ની આસપાસ;
સંદર્ભ: રાહસૂચી: ૧.
રિ.ર.દ.] ૫ સ્તવન મુ.), ૬૦ કડીનું પાખંડતાપ-પાર્શ્વનાથ સ્તવન (લે.ઈ. ૧૮૨૦), ૬૯ કડીની ‘બારવ્રત જોડી-સઝાય” (લે. સં. ૧૭મી સદી સૌ ભાગ્યસાગર [ઈ. ૧૮૧૭માં હયાત]: સંભવત: ખરતરગચ્છના અનુ.), ૨૨ કડીનું ‘શાશ્વતજિન બિનસંખ્યા-સ્તવન’ (લે. સં. ૧૯મી જૈન સાધુ. મહિમાસાગરના શિષ્ય. ૩૨ કડીના ‘જબૂકુમાર-ચોઢાસદી અનુ.) તથા ૧૫ કડીની ‘સુબા હુકુમારની સઝાયર(મુ.) મળે છે. ળિયું' (ર.ઈ. ૧૮૧૭; મુ.)ના કર્તા. આ કયા સૌ માગ્યવિજય છે તે સ્પષ્ટ થતું નથી.
કૃતિ : જૈસસંગ્રહ(જે). કાત: ૧. જૈનૂસારનો : ૧; સજઝાયમાલા(પ).
સંદર્ભ : ૧. ગુસાઇતિહાસ:૨; [] ૨. જૈનૂકવિઓ:૩(૧). સંદર્ભ : ૧. લીંહસૂચી; ૨. હજૈજ્ઞાસૂચિ: ૧. [...]
[ી.જો]
સૌભાગ્યવિજ્ય-૧ [ઈ. ૧૭મી સદી ઉત્તરાર્ધ : તપગચ્છના જૈન સૌભાગ્યસાગરશિષ્ય (ઈ. ૧૪૫૨માં હયાત] : લબ્ધિસાગરસૂરિની સાધુ. સાધુવિજયના શિષ્ય. ૬ ઢાળ અને ૫૬ કડીની ‘વિજ્યદેવ- પરંપરાના વડતપગચ્છના જૈન સાધુ. વસ્તુ, દુહા, ચોપાઈ વગેરે સૂરિનિર્વાણ-સઝાય” (૨.ઈ. ૧૬૫૭ પછી; મુ.)ના કર્તા. પ્રસ્તુત કૃતિ છંદોની ૪ ઢાળમાં વિભકત ૫૧ કડીના “ચંપકમાલા-રાસ' (ર.ઈ. વિજ્યદેવસૂરિના અવસાન (ઈ. ૧૬૫૭) પછી અને વિજયપ્રભ- ૧૪૫૨/સં. ૧૫૦૮, આસો સુદ ૭)ના કર્તા.
સૌભાગ્ય(હિ)-૧ : સૌભાગ્યસાગશિષ્ય
ગુજરાતી સાહિત્યકોશ:૪૭૭