Gujarati Sahitya Kosh Part 01

Author(s): Jayant Kothari, Jayant Gadit, Chandrakant Sheth, Raman Soni
Publisher: Gujrati Sahitya Parishad

Page 408

રા સ્થ: નીહિન્દીની છાંટવાળી ભાષામાં ૬ કડીના ફલોધિપા- કૃતિ : જનયુગ, મહા-ફાગણ ૧૯૮૪-પ્રાચીન જૈન કવિઓ નાચન-સ્તવન' (ર.ઈ. ૧૭૯૯ સં. ૧૮૫૫, માગશર વદ ૩; મુ), વસંતવર્ણન', મોહનલાલ દ. દેશાઈ.
રિટર દ.|| ૩ કડીના ‘ઋષભ-સ્તવન’ તથા ૭ કડીના ‘સિદ્ધાચલ-વન” (મુ.)ના કર્તા. આ ઉપરાંત એમણે જ્યોતિષજતક” તથા “સિદ્ધાચલરનિકા
લબ્ધિવિજ્ય: આ નામે સનતકુમારચક્રી-રાસ' (ર.ઈ. ૧૮૧૯), ૧૮ વ્યાકરણ’ નામના ગ્રંથો પણ રચ્યા છે, જે કઈ ભાષામાં છે તે સ્પષ્ટ
કડીની “અહંન્નકઋષિની સઝાય (મુ.) ૫૬ કડીની ‘ક્ષમા-પંચાવની’ નથી.
(લે સં. ૧૮-૧૯મી સદી અનુ), ૩૨ કડીનું ‘ચંદનબાલા-ગીતસઝાય કૃતિ : ૧. પ્રાસંગ્રહ; ૨. શ્રી શત્રુંજય તીર્થાદિ સ્તવનસંગ્રહ, (મુ.), ૨૩ કડીની ‘દેવકી સાતપુત્ર-સઝોય', ૨૨ કડીનો ‘નમિ-ફાગ' સાગરચંદ્ર, ઈ. ૧૯૨૮.
(મુ.), ૪૨ કડીનું ‘તીર્થકરવરસીદાન સ્તવન', ૧૬ કડીની ‘નંદિણસંદર્ભ : જૈનૂકવિઓ: ૨.
સઝાય', ૨૦ કડીની ‘વરસ્વામી-સઝાય', ૧૩ કડીની ‘શાલિભદ્ર
સઝાય', ૩૭ કડીની ‘ઝાંઝરિયા મુનિની સઝાય (મુ.), ૪ કડીની ‘બીડા લબ્ધિમંદિર(ગણિ) [
]: જૈન સાધુ. સિદ્ધસેન
ની સ્તુતિ (મુ.), ૭ કડીની ‘દીવાની સઝાય (મુ.), ૭ કડીની ‘વૈરાગ્યની દિવાકરકૃત મૂળ સંસ્કૃત સત્ર ‘કલ્યાણમંદિર’ પરના બાલાવબોધ
સઝાય (મુ.), ૫ કડીનું ‘આધ્યાત્મિક-ગીત', ૨૯ કડીની ‘ભરતબાહુ(લે સં. ૧૭મી સદી અનુ.) ની કર્તા.
બલિ-સઝાય’ (લે. સં. ૧૮મી સદી અનુ.), ૮ કડીની ‘પાંચ દૃષ્ટાંતસંદર્ભ : હેજેજ્ઞ સૂચિ : ૧.
[.રદ ]
સઝાય', ૮ કડીની ‘ષ્ટમહાસિદ્ધિ-સઝાય” (લે. સં. ૧૯૧૩), ૭ લબ્ધિમૂર્તિ | ]: જૈન. ૮૪ કડીના ‘ભાવસ્થિતિ
કડીની “વીસસ્થાનક-સઝાય’ (લે. સં. ૧૮મી સદી અનુ.), વ્યકિત'વિચારગઈ મન શનિ ન સ્તવન' (લ. સં. ૧૯મી સદી અ.)ના કર્યા. વિષયક ૩ સઝાયો-એ કૃતિઓ મળે છે. તેમની કર્તા કયા લબ્ધિવિજય આમને નામે મળતી ‘શાંતિનાથ-વિનતિ' ઉપર્યુકત કૃતિ જ છે કે છે તે કહેવું મુશ્કેલ છે. એમાં ‘ઈનકમુનિ-સઝાય’ને ‘લીંબડીના અને તે સ્પષ્ટ થતું નથી.
જૈનજ્ઞાનભંડારની હસ્તલિખિત પ્રતિઓનું સૂચિપત્ર' લબ્ધિહર્ષની સંદર્ભ : ૧ લીંહસૂચી, ૨. હજૈજ્ઞાસૂચિ : ૧. રિ.ર.દ] ગણે છે.
કૃતિ : ૧. જૈકાપ્રકાશ : ૧; ૨. જૈસમાલા(શા) : ૨, ૩. જૈસલબ્ધિરત્નલિબ્ધિરાજ(વાચક) [ઈ. ૧૬૨૦માં હયાત] : ખરતરગચ્છના
સંગ્રહ(ન); ૪. પ્રાસંગ્રહ; ૫. સઝાયમાલા(ટા); ૬, સસન્મિત્ર(ઝ); જૈન સાધુ. નિરા તેની પરંપરામાં ધર્મમ૨ના શિષ્ય. ૧૨ કડીની
૭. સ્નાસ્તસંગ્રહ. ‘શીલ-ફાગ/રીલવિષયક કૃષ્ણરુકિમણી-ચોપાઈ' (ર.ઈ.૧૬૨૦ (સં.
સંદર્ભ: ૧. ડિકૅટલૉગભાવિ; ૨. મુપુન્હસૂચી; ૩. રાહસૂચી : ૧; ૧૬૭૬ ફાગણ-) તથા ‘નેમિ-ફાગુના કર્તા.
૪. હેજેજ્ઞાસૂચિ: ૧.
રિ.ર.દ.] સંદર્ભ : ૧, ગુસારસ્વતો; ૨. પ્રાકારૂપરંપરા;' ]૩.જૈમૂકવિઓ : ૩ (૧);૪. જેહાપ્રોસ્ટા .
[૨૬] લબ્ધિવિજ્ય-૧ (ઈ. ૧૭મી સદી પૂર્વાધ : તપગચ્છના જૈન સાધુ. લમ્બિરૂચિ [ઈ. ૧૭મી સદી ઉત્તરાર્ધ : જૈન સાધુ. હર્ષચિના શિષ્ય.
વિજયદેવસૂરિની પરંપરામાં સંયમહર્ષ-ગુણહર્ષના શિષ્ય. કયારેક તેઓ. ‘ચંદરાજા-ચોપાઈ' (૨ ઈ. ૧૬૫૧/સં. ૧૭૦૭, કારતક સુદ ૧૩,
પોતાને અમીપાલ-ગુણહર્ષશિષ્ય તરીકે પણ ઓળખાવે છે તે કઈ
રીતે તે સ્પષ્ટ થતું નથી. ૪ ખંડ, ૪૯ ઢાળ અને ૧૨૭૪ કડીનો ગુરુવાર), ૩૨ કેડીના ‘પાર્શ્વનાથજિન-છંદશંખેશ્વર પાર્શ્વનાથ
‘દાન શીલ ત૫ ભાવના એ દરેક અધિકાર પર દૃષ્ટાંતકથા-રાસ (. જિન-છંદ' (ર.ઈ.૧૬૫૬; મુ.), ૪ કડીની ‘દસમીદિન-સ્તુતિ', ૯ કડીનું
ઈ. ૧૬૩૫/સં. ૧૬૯૧, ભાદરવા સુદ ૬), ૫ ખંડ અને ૪૪ ઢાળ ‘નેમિ જન-સ્તવન', ૪ કડીની ‘પંચમી-સ્તુતિ', તથા ‘બી ની
તથા ૧૫૪૦ કડીનો ‘ઉત્તમકુમારનો રાસ' (ર.ઈ. ૧૬૪૫સં. ૧૭૦૧, સ્તુતિ'ના કર્તા. ૪ કડીની ‘રોહિણી-સ્તુતિ (મુ.) પણ એમની રચના હોવાનો સંભવ છે. તેમને નામે ‘હરિશ્ચંદ્ર-રાસ” કૃતિ નેધાયેલી
કારતક સુદ ૧૧, ગુરુવાર), ૭ viડ, ૨૯ ઢાળ ને ૧૪૨૦ કડીનો.
અજાપુત્ર-રાસ' (ર.ઈ. ૧૬૪૭/સં. ૧૭૨૩, આસો સુદ ૧૦, શુક્રછે પણ તેને હાથપ્રતાનો ટેકો નથી.
વાર), ૯ કડીનું ‘ાંખવર પાર્શ્વનાથ જિન-સ્તવન (મુ.), ૬૪ કડીનું કૃતિ : ૧, ચૈસ્તસંગ્રહ : ૩; ૨. પ્રાઈંદસંગ્રહ.
‘મૌન એકાદશી-વન', “સૌભાગપંચમી/જ્ઞાનપંચમી', ‘પંચસંદર્ભ : ૧. ગુજૂક હકીકત; ૨. ગુસમધ્ય; ] ૩. આલિસ્ટઑઇ :
કલ્યાણિકા મધનિ સ્તવન', ૪૩ કડીની ‘ગુરુગુણ-છત્રીસી'– ૨, ૪. જૈમૂકન : ૧, ૩(૨); ૫. મુપુન્હસૂચી; ૬. લીંહસૂચી;
કૃતિઓના કર્તા. ૭. હજજ્ઞાસૂચિ: ૧.
| રિર દ.]
કૃતિ : શંખવનાવલી. લબ્ધિવલ મ [ઈ. ૧૮૨૫ સુધીમાં : જૈન. ‘પ!ર્શ્વનાથજીનો દેશાંતરી સંદર્ભ : ૧. ગુસાઇતિહાસ : ૨; ૨. ગુસારસ્વતો; ] ૩. જંગૂ છંદ (લે. ઈ. ૧૮૨૫). કર્તા.
કવિઓ:૨, ૩(૧, ૨); ૪. મુપુગૃહસૂચી; ૫. જૈજ્ઞાસૂચિ : ૧. ૨ ૨ દ.| સંદર્ભ : હજૈજ્ઞાસૂચિ : ૧.
લમ્બિવિજ્ય-૨ (ઈ. ૧૭૫૪માં હયાત]: તપગચ્છના જૈન સાધુ. લબ્ધિવર્ધન [
| |: જે. વિવિધ રાગબદ્ધ નિમિ- કેસરવિયની પરંપરામાં અમરવિજયનું શિષ્ય. ૪ ઉલ્લાસ, ૫૯ ન થી બારમાસા સયા' (ાન: મુ.)ને કર્તા.
ઢાળમાં વિભાજિત ૭00 કડીની દુહાબદ્ધ ‘હરિબલ મચ્છી-રાસ-ન. લબ્ધિમંદિર (ગણિ) : લબ્ધિવિજ્ય–૨
ગુજરાતી સાહિત્યકોશ : ૩૭૯
રિ.૨.૮]