________________
(૧૭૯) છે તે જાણવું. અથવા સર્વ દ્રવ્ય પર્યાય યુક્ત સ્વરૂપવાળા જાણ. - સારના પણ નિક્ષેપોમાંનામ, સ્થાપના સુગમને છેલ્લી દ્રવ્ય સાર કહે છે. सव्वस्सथूल गुरुए, मज्झे देसप्पहाणसरिराई । घण एरंडे वहरे, खइरं च जिणा दुरा लाह ॥२४॥
એમાં પૂર્વાર્થ અને પશ્ચિમ અર્ધમાં યથા સંખ્ય અનુક્રમે સાર ગણવાં બધામાં ધન સાર ભૂત છે, જેમકે આ કેટીસાર (કરોડપતિ) છે અથથ ચ કપર્દિકા (બાળકેની રમવાની કેડીએ) વાળે છે. સ્થળમાં એરડે સારે છે (અહીં સાર શબ્દ પ્રકર્ષ વાચી છે.) સ્થળ મચે એર અથવા ભીંડે પ્રકર્ષ થયેલ છે, ગુરૂપણામાં વજી ભારે છે. મધ્યમાં ખેરનું ઝાડ છે, દેશમાં બે અથવા વેણું છે. પ્રધાનમાં જ્યાં જે પ્રધાન ભાવ અનુભવે તે સચિઓ અથવા અંચિત કે મિશજ હોય તે, તથા સચિત્તમાં બે પગવાળે અપદ છે, તેમાં બે પગમાં તિર્થંકર છે. એ પગમાં સિંહ છે. અપદ (ઝાડા) માં કલ્પવૃક્ષ છે. અચિત્તમાં વૈર્ય મણિરત્ન છે મિશ્રમાં તીર્થકરજ જ્યારે વિભૂષિત હોય છે, શરીરમાં મુનિ જવાને ચગ્ય તથા વિશિષ્ટ રૂપની પ્રાપ્તિ ( તીર્થકર ચાવતને આશ્રયી) હેવાથી દારિક પ્રધાન છે, ગાથામાં આદિ શબ્દ શરીર સાથે લેવાથી સ્વામિત્વ કરણ અધિકાર
