________________
(નર્વતિ) પૂજે છે (1) તે (મિતરસ્ત્રીનોવ) હસતા મોઢા વાળી દેવાંગનાઓના નયનોથી (બર્ગત) પૂજાય છે. (અને) (5:) જે (ત) તે જિનેશ્વર ભગવંતને (પા ) એકવાર (વન્દ્રત) વંદન કરે છે (:) તે (મહર્નિશ) રાતદિવસ (ત્રિનતા) ત્રણ જગતના જીવો દ્વારા (વન્યત) વંદાય છે. (અને) () જે (તં) તે જિનેન્દ્ર ભગવંતની (તૌતિ) સ્તુતિ કરે છે (1) તે (પરત્ર) પરલોકમાં (વૃત્રવમનસ્તોમેન) ઇન્દ્રાદિના સમૂહથી (તૂયતે) ખવાય છે અને () જે (i) તે ભગવંતનું ધ્યાતિ) ધ્યાન કરે છે (સં.) તે (વસ્તૃપ્તઋર્મ નિધન) કર્મોનો નાશ કરીને (યોનિમા) યોગિપુરુષો દ્વારા (ધ્યાય) ધ્યાન કરાવાય છે. ૧૨. ભાવાર્થ : જે પુરુષ ફુલોના હારથી ભગવંતની પૂજા કરે છે તે હાસ્યયુક્ત દેવાંગનાઓની આંખોથી પૂજાય છે. જે એકવાર જિનેશ્વર ભગવંતને વંદન કરે છે તે રાત દિવસ ત્રણે જગતના જીવો દ્વારા વંદાય છે. જે જિનેન્દ્ર ભગવાનની સ્તુતિ કરે છે તે પરલોકમાં ઇન્દ્રાદિકના સમૂહ વડે સ્તવાય છે. અને જે ભગવંતનું ધ્યાન કરે છે તે કર્મોનો નાશ કરીને યોગી પુરુષો દ્વારા ધ્યાવાય છે. વિવેચન ચોથા શ્લોકમાં જિનેશ્વર ભગવંતની પૂજા કરનાર વ્યક્તિને તે પૂજાના ફળ રૂપે શું મળે છે તેનું વર્ણન કરતાં થકાં કહે છે કે – જે પુરુષ જિનેશ્વર ભગવંતને ફૂલોના હાર વડે પૂજે છે તેને દેવાંગનાઓ હાસ્યયુક્ત નયનો વડે જુએ છે. તેને પૂજે છે. અર્થાત્ પૂજાના ફળરૂપે પરલોકમાં તે દેવ બને છે અને તેને દેવાંગનાઓ પૂજે છે. જે ભગવંતને એકવાર પણ વંદન કરે છે તેને ત્રણે જગતના જીવો વંદન કરે છે. આ પંક્તિ સિદ્ધસ્તવ સૂત્રની ઇક્કોવિ નમુક્કારો” ગાથાની યાદ કરાવે છે. એકવાર પણ કરેલો નમસ્કાર પુરુષ અને સ્ત્રીને તારે છે. અર્થાત્ સાચા ભાવથી ત્રણ યોગ ત્રણ કરણથી એકવારની વંદના પણ આત્માને મુક્તિમાં મોકલે છે અને તે ત્રણે જગતના જીવો વડે વંદનીય બની જાય છે. જે વીતરાગ દેવની સ્તુતિ કરે છે તેની પરલોકમાં ઈન્દ્રોનો સમૂહ અર્થાત્ ચૌસઠ ઇન્દ્રો સ્તુતિ કરે છે. અર્થાત્ તે આવનાર ભવમાં તીર્થંકરાદિ એવી પદવી પામે કે જે પદવીના ઇન્દ્રો પણ ગુણગાન કરે છે. અને જે તે દેવાધિદેવનું ધ્યાન કરે છે તેનાં કર્મસમૂહનો નાશ થાય છે તેથી યોગી પુરુષો તેનું ધ્યાન કરતા થઈ જાય છે અર્થાત્ યોગી પુરુષો માટે તે ધ્યાન કરવા યોગ્ય બની જાય છે.
એ રીતે આ શ્લોકોમાં પરમ પૂજનીય તીર્થકર ભગવંતોની પૂજા કરનાર વ્યક્તિને શું શું ફળ મળે છે તે સંક્ષેપમાં દર્શાવીને હવે ગ્રન્થકારશ્રી સદ્ગુરુ ભગવંતના મહત્વને દર્શાવતાં થકાં કહે છે.
12
