________________
(८८ )
+ सिद्धान्तसार.
, कार्म का श्रीने आत्मा काय वे. ( ते कार्मण कायने छाने संसारी जीवने मांहोमांही अव्यजिचारपणेकर स्वरूप वे तेथी ) एक तथा अन् नदारीकादि कायनी अपेक्षाए, जीवथी खनेरी पण काय बे, तेने मुकवाथी तेनो नेद थाय. रु० रुपी नं० हे भगवान ! का० काय बे ? के ध्रु० रुपी कायबे ? इति प्रश्न. उत्तर. गो० दे गौतम ! रु० स्थूल शरीरनी अपेक्षाए रुपी पण काय बे, अरुण कार्मण शरीर शुक्ष्म पुदगल ( चतु प्रग्राह्य ) नजरे खावे नही, तेनी अपेक्षा रुपी पण काय . एवं एम पूर्वोक्त प्रकारे ए० एकेक सूत्रने विषे पु० पुढा करवी
एम. सचित हे जगवान ! काय बे ? के अचित्त काय बे ? इति प्रश्न. उत्तर. गो० हे गौतम! स० जीवीत श्रवस्थाने विषे, चैतन्यपणार्थी सचित्त पण काय बे; अने ० मृत्यु प्रवस्थाने विषे चैतन्यना अभावकी चित्तपण काय बे. जीव, हे जगवान ! काय होय अथवा प्रजीव, काय होय ? ए प्रश्न. उत्तर. हे गौतम! जी० जीव विवक्षीत नृत्स्वासादि प्राणसहितने जीवकाय कहीये. तथा अजी० उदारीक शरीर प्रत्ये
पेने जीवकाय पण कहीये. अथवा कार्मणशरीर प्रत्ये छापेक्षीने उत्स्वासादि रहित पण काय कहीये. जी० जीवने हे जगवान! काय होय ? अथवा जीवने काय होय ? इतिप्रश्न उत्तर. गो० हे गौतम! जी० जीवने संबंधी काय शरीर होय. ० अजीवने पण स्थापनादिकने काय शरीर होय. शरीरा कार इत्यर्थः पु० पुर्वे नं हे जगवान ! का०काय होय ? इतिप्रश्न. उत्तर. गो० हे गौतम ! पु० पूर्व (जीव संबंध कालथ की पल) पण काय होय. ( यथा जविष्टात जीव संबंध मृत्य दर दारीरनी पेरे, जीवथ पेहेली काया होय, तेमां जीव श्रावणहार बे तेम . ) काइ० जीव गर्भावस्थाए जे काया चणे ते पण काय काय काय समयने विषे कायता करण लक्षण प्रत्ये जीव व्यतिक्रान्त थयो तेने पण मृत्य कलेवरनी पैरे काय कहीये. पूर्वे हे जगवान ! काय जेदाय ? ए प्रश्न. नतर दे गौतम पुविं जीव कायपणे ग्रहण समयथी पहेलां पण, मधु घृत्यादि न्याये करी इव्य कायने नेद प्रतिक्षण पुदगल चय, छापचय जावथी
