________________
( ४२८)
+ सिदान्तसार.. परिसहने सही पुजानो प० अनिलाषी. अात्माने विषे मु० परिसह उपजे ते केवा ने नयकारी पिशाचादिकना सु सुना घरने विषे रह्याने नि चारित्रीयाने जीवीत मर्णनी वान्डा रहित, एवा साधुने उपसर्ग सेहेता सोहेला थाय.
लावार्थः-इहां एम कर्वा के, स्थिवरकल्पीपणुं बोमीने जिनकपीपणुं श्रादरे तेवारे ए चार बोल बोमे. प्रथम तो कमाम वासे नही, बीजे बोले पुढ्या उतां प्रश्ननो उदाहरण करे नही, त्रीजे बोले जग्यामां (पुस) कचरो काढे नही, अने चोथे बोले त्रणादिक पाथरे नही; ए चार बोटं जिनकल्पीपणुं श्रादरे तेबारे बोमे. हवे जु! स्थिवरकल्पी. पणे पूर्वोक्त चार बोल करता हता त्यारे गेमया कह्या. जो न करता होत तो डोमेज शुं ? माया हो ते विचारी जो जो. प्रजुए तो कमाम वासवा नघामवानी गम गम विधि कही . उतां तेमनां वचन नथा. पीने कमाम वासवू नघामवं निषेधे जे तेमने असत्य-नाषी जाणवा.
वली तेरापंथी कहे जे के, साधुने चसमा राखवा वा जे. ते बाबत प्रश्न व्याकरण सूत्रनुं जुटुं नाम ले ले. ते पांचमा संवर छारनो पाठः
णयावि अय तनय तंव सीस कंस रयय जाव रुव मणि मोत्ताधार पुडक संघ दंत मणि सिंगे सेलं काय वरं चेल चमपत्ताई महारिहाई परस्स अद्योववाय लोनजणणाई परियट गुणवयो॥
अर्थः–ण वली न लेवू ते शुं-अ० लोह त तरवु तंत्रांबु सो० सोसुं कंगकांसुं रण रुघु जाण्यावत् रुप रु', सोनुं म० चंद्रकान्तादि मणी मो मोतीहार पु बीप, संपुट, सं० शंख प्रसिद्ध दं० हाथोनो प्रधान दांत अथवा दांतनी निपनी म मणी संग सिंग से० पाषाण का काच व प्रधान चे वस्त्र प्रधान च० चामपुं, एटला संबंधिया जे पात्र मग (महरय) बहु मुल पा अनेराने लेवा नणो श्र० एकाग्र चित्तना कर
