________________
-
3
+सिदान्तसार.. देणहार श्राचार्यनी अंग समिपे प्राण प्रालोयणा लेवी. १० नथी इ० ए साध साधवीने के कोश्रण अनेरो श्राप पालोयणनो देणहार प्राचार्य एस. एम होय तो का कल्पे अ० मांदोमांही एकेकनी अंग समिपे श्रा० आलोयणा लेवी. जण जे कोश नि साधुने नि साधवीने सं० बार प्रकारना संनोग डे पो तेमने न कल्पे अं० मांदोमांही अंग साधु साधवीनी समिपे अने साधवी साधुनी समिपे जश्ने वेगवैयावच करवी. अण्डे ३० इहां को अनेरा साध साधवी व वैयावचना करणहार का कल्पे ते साध साधवीने ते ते कने वेग वैयावच का कराववी. नथी श्हां क को अनेरा वे वैयावचना करणहार ए जो एम होय तो क० कल्पे अ० मांदोमांदी वेवैयावच का कराववी.
अर्थः हवे जुन ! हां एम कयु के, बार प्रकारना संन्नोगी होय ते साध साधवीने कदाचित दोष लागे तो ते दोषनी पालोयण लेबी जोइए; पण ते मांहोमांही लेवी न कल्पे. अनेरो कोइ गुणसंपन्न मा. सोयणा देवा योग्य आलोयणाचार्य होय तो तेनी कने बालोयण सेवी कल्पे. हवे जो एवा गुण संपन्न बालोयणना देणहार त्यां न होय तो ते कारणे मांहोमांही पण बालोयणा लेवी करपे एम कडं. हवे जेम बालोयण खेवानी विधि कही, तेम वैयावच पण माहोमांही एकेक पासे करवी कराववी नही. ते वैयावच गणायांगना त्रीजा गणे त्रण प्रकारनी कही बेः- आहार, पाणी, वस्त्र, उपगर्णादिकनुं देवू १, मात्रादिकनु परग्वदूं २, अने तेलादिक मसलवू, दाबवु तथा चांपवु ३. वली श्री प्रश्नव्याकरणजीमां घणा प्रकारनी वैयावच कही ले. ते वैयावच साध साधवीए मांहोमांही करवी नही. हवे कोश् रोगादिक कारण उपजे तो वैयावच करवा योग्य को अनेरा पासे वैयावच कराववी; अने वैयावच करवा योग्य न होय तो अपवादमां मांहोमांही पण वैयावच करवी कल्पे कयु. एम करतां संघटादिकनो शंका उपजे ते जांजवाजणी चोवीसमुं सूत्र कहीये बीये. ते पाठः
