________________
4 सिद्धान्तसार.
( ४७९ )
हर्षे . वली जगवती सूत्रना १९ मा शतकमां प्रजुए साधुने वर्ज्या के, गोशाला साधे को बोलशो नही. एवामां वे साधु धर्माचार्यनी जक्तिaावना प्रेर्याथका बोल्या. दवे ए साधुने श्राज्ञा विराधी तेनो दोष लाग्यो के क्तिनावे उपदेश दीधो तथा नक्तिरागे बोल्या तेथे गुण थयो ? हवे ए बोल्या ते करणी उदयजावनी ते, पण ते साधिक बे के बाधिक बे ते जुन.
वारे तेरापंथी कड़े बे के " सूत्र उत्तराध्ययनना दसमा अध्ययनमां' एवं नवइ संसारे संसरइ सुहा सुहेहिं कम्मोहिं ' एम कपुं. एटले जीव जम्यो ते शुभाशुभ कर्मे करीने जम्यो. ए जुर्छ ! पुन्य पाप बेटी रुलतो को . त्यारे पुन्य मुक्तिनो साधक कयांथो ?” तेनो उत्तर. हे देवानुप्रीय ! एम शाने जुलो बो ? एमां तो प्रजुए खरुं कं बे, जे जीव संसारमां रुले बे ते शुभाशुभ कर्मथ रुले डे. ए केहेवान परमार्थ एवो बेके, शुभाशुजनो जोको बे. ते शुभाशुभ समय मात्र तुटतो नथी, सवृत्ति के ते माटे शुभाशुभ जेला कह्या; पण शुजभी धर्म नजीक बे ने अशुभथी धर्म नजीक नथी. जो अशुज कर्मनी उत्कृष्ट स्थिति बांधे तो जोव मुलथी धर्म न पामे, अने शुभकर्मनी उत्कृष्टी स्थिति वांधे तो जीव धर्म सुखे पामे, एम सुत्रमां ठाम ठाम क े. वली सूयगकांग सूत्रना बीजा श्रुतस्कंधना बीजा अध्ययनमा तेर क्रिया कही. तेमां तेरमी क्रिया इरियावहि शातावेदनी पुन्य प्रकतिनी. ते इरियावद्दि कियाने अधर्म पक्षमां कही; सावध कही; पण एम कनुं के, ए इरियावहि क्रियामां वरतीने सेवीने गया काले अनंता मुक्ति गया, वर्तमानकाले महाविदेद क्षेत्र प्रमुखमां संख्याता जाय वे ने खागमीए काले अनंता मुक्ति जाशे. ए जुई ! इरियावहि क्रिया पुन्य प्रक्रति बे ते सेवीने मुक्तिमां जावं कयुं. ए इरियावद क्रिया लाग्या पठी जीव निश्चे मोगामि यर चुक्यो. ए जुङ ! एकबुं पुन्य इरियाचहि क्रियामांज वे. ते श्राव्यापी अने बांध्या पक्षी (नचे मोक जापुंज कथं यने शुजाशुथी रुक्षवुं कयुं. ते सहचारी
