________________
+सिद्धान्तसार..
(२०६ ... थर्थः-हवे अनेरा वचन श्राश्री संजम कहे . अ जगमां स. मस्त वस्तु घट पटादिक अकुछ संख्याने अभिप्राये ( नित्य) सास्वती बे, एवं वचन न बोले. वि० अनित्यपणुं पण न बोले. स० सघलो जगत मुःखी ने एम पण न बोले; कारण के चारित्रादिक प्रणमवाथ, सुख पण दीसे . यमुक्तं. 'तण संथार णिवणोवि मुणिवरोवि नट्टराग मयमोहो जपावश् मुतिसुहं कतोतं चक्कवट्टीवि.' व विणासवा योग्य चोर परदारागामि आदिक डे अथवा अ० अवध्य अविणासवा योग्य जे एवं पण न कहे. जो कहे तो तेना कर्मनी अनुमोदना लागे. एणी परे सिंघ, व्याघ्र, मंजारादिक हिंसक जीव अनेरा जीवनी घात करवा नद्यमवंत देखी साधु मध्यस्थपणुं अवलंबी ३० ए वे जाषा (अनेराने अप्रतीत कारणी डे माटे) न बोले.
नावार्थः-हवे जु! हां तो एकान्त पदनी ना कही जे. लोकने एकान्त सास्वतो पण न कहेवो, तेम अशास्वतो पण न कहेवो. या लोक एकान्त सुखी जे एम पण न केहेवं, तेम दुःखी जे एम पण न केहेबुं. आ चोर तथा परदारागामिक मारवा योग्य अथवा नथी मारवा योग्य, एवं एकान्त वचन न बोलवू. जो 'ए मारवा योग्य बे, माहा दुष्ट डे' एम कहे तो तेना प्राण जाय, अने 'तेने मत मारो, ए मारवा योग्य नथी, जलो आदमी डे' एम कहे तो ए लोक विरुद्ध डे; कारण के ए चोर मुक्यो थको वली चोरी प्रमुख अकार्य करे. तेथ। लोक कहे के, ए साधुनो नपगार जे. एम चोर जारना पक्षी उरावे. ते माटे साधुए 'मारो, मत मारो' कां पण न कहे. ए रीते सुयगमांगना२१ मा अध्ययनमा सर्व बोल एकान्त पके बोलवा आश्री ना कहो ले. 'आधाकर्मी आहा. रादिक नोगवे तेने कम लागे' एवं वचन एकान्त न बोलवू; 'तेम कर्म न लागे' एवं पण वचन एकान्त न बोलवू. इत्यादिक वचन एकान्त पहे बोलवा आश्रो ना कही बे. तेम ए पण वचन एकान्त पद आश्री ना कडं डे; पण एम नथी कयु के “ जीव बचाव्याथी पाप लागे ते माटे मारो, मत मारो' न केहे." ए तो बद्मस्थने निश्चेकारी नाषा
