________________
મહારાજે નીચે મુજબ કરાવ્યો છે. સમકિત એ મોક્ષ પ્રાપ્તિ માટે સર્વપ્રથમ કારણ છે.
(૧)
(૨) વાદી
(૩)
પ્રવચન શ્રી આગમ શાસ્ત્રના જ્ઞાતા
-
- શ્રી મલ્લવાદી
ધર્મકથા - શ્રી નંદિષણમુનિ
શ્રી ભદ્રબાહુસ્વામી
શ્રી કાષ્ઠમુનિ | ધન્ના અણગાર
- શ્રી વજ્રસ્વામી
-
(૪) નિમિત્ત
(૫)
તપસ્વી
(૬)
વિદ્યા
(૭) સિદ્ધ
(૮)
કાવ્ય
-
-
શ્રી પાદલીપ્તસૂરિ - શ્રી સિદ્ધસેનસૂરિ
-
નવકાર મહામંત્રની આઠ સંપદા છે. તેનું આરાધન આરાધકને આઠ સિદ્ધિ (લબ્ધિ) આપે છે. તેમાં એક એવી લબ્ધિ છે કે, જેના કારણે પ્રવચનકાર શ્રોતાઓને મંત્રમુગ્ધ કરી લે. ટૂંકમાં તીર્થંકર ભગવાનના વાણીના ૩૪ અતિશયો છે. જેના કારણે વીતરાગી પ્રભુએ ૧૬ પહોર સુધી અંતિમદેશના જ્યારે આપી ત્યારે બધા ભવ્યાત્મા અપ્રમત્ત ભાવે વીર વાણીનું શ્રવણ કરતા હતા. તેમ અહીં પણ વીતરાગની વાણી એકચિત્ત આ લબ્ધિના પ્રતાપે શ્રોતાઓ સાંભળે.
પ્રભુ જ્યારે સમવસરણમાં બેસી દેશના આપે ત્યારે તિર્યંચ જીવો રાગ-દ્વેષ ભૂલી મિત્રભાવે જાતિવેર ત્યજી પોતપોતાની ભાષામાં સમજી લેતા. દેશના પણ માલકોશ રાગમાં અર્ધમાગધિ ભાષામાં અર્થથી પ્રવચન મુદ્રામાં આપતા હતા. પ્રભુની દેશના એટલે જૈન દર્શનની આત્મકલ્યાણની વાતો, તેનો જેટલો આદર કરીએ તેટલો ઓછો છે. શાસ્ત્રોને જો વંદનને પૂજન સન્માન કરતા હોઈએ તો આ એજ શાસ્ત્રોમાં લખાયેલ શબ્દો છે. તેનું જેટલું માન કરીએ તેટલું ઓછું છે.
શાસ્ત્રોમાં પ્રવચન-પદનું આરાધનને ભાવ ઔષધીની અમૃત વૃષ્ટિની અને ત્રણે ભવનના સુખ આપનારી ઉપમા આપી છે. તેનું જે મંત્રસ્વરૂપ આરાધન થાય છે તેમાં (પાંચ અણુવ્રતોનું દેશથી અને સર્વથી) અને દ્વાદશાંગીનું સ્મરણ કરી મંત્રોચ્ચાર બોલી ખમાસમણા અપાય છે. તેનો અર્થ એજ કે પ્રવચન પદનો સાધક બારવ્રતોના પાલનમાં અને દ્વાદશાંગીના જ્ઞાનનો અનુરાગી થયો સમજવો.
પ્રવચન એટલે સંઘ એવા અર્થને જેમ જેમ વ્યાપક રીતે વિચારીશું તેમ તેમ અવનવા વિચારો કરવાની તક મળશે. જીવોનો સ્વભાવને થોડો યાદ કરી લઈએ. જે જીવો ભૂલ-દોષ કે પાપ કરે પણ તેનો સ્વીકાર ન કરે તે ‘અજ્ઞ’ જ્યારે તેનો માત્ર સ્વીકાર કરે એ ‘સુજ્ઞ’ જ્યારે ભૂલાદિ પાપનો સ્વીકાર કરી, ફરી ભૂલ ન થાય તેવી કાળજી રાખનારને ‘પ્રાજ્ઞ' કહીશું. હવે જે ઉપયોગવાન હોવાથી ભૂલ જ ન કરે તેવા
૨૪
