________________
ભ. મુનિ સુવ્રતસ્વામી ૬૦ ગાઉનો ઉગ્ર વિહાર કરી અશ્વને પ્રતિબોધવા ભ્રગુકચ્છ (ભરૂચ) પધાર્યા. આ છે શ્રુતજ્ઞાનની ભક્તિ-કરવાની શક્તિથી આત્મ કલ્યાણ કરવાની પદ્ધતિ.
રત્નચૂડ રાજાએ પણ કાંઈક આવીજ જ્ઞાનની ભક્તિ કરી હતી-ચાલો એ પણ જોઈ લઈએ.
ભરતક્ષેત્રમાં તામ્રલિપ્તનગરમાં રનશેખર રાજા રાજ્ય કરતો હતો. તેને રત્નચૂડનામે પૂત્ર હતો જ્યારે સુમતિ નામે મંત્રી હતો. એક દિવસ રત્નચૂત્ર પોતાના મિત્ર મદન અને ગજ સાથે ઉદ્યાનમાં બિરાજમાન સિંહસુર નામના આચાર્યશ્રીની પાસે ધર્મોપદેશ શ્રવણ કરવા બેઠો. ગુરુમહારાજે ભાગ્ય-પુણ્ય-પાપ-કર્મ સંબંધિ તેઓને યોગ્ય ઉપદેશ આપ્યો જે સાંભળી ભાગ્યનો અનુભવ કરવા રાજપુત્ર મિત્રોની સાથે દેશાવર નિકળી ગયો.
ફરતાં ફરતાં સુવર્ણપુર નગરમાં મંત્રી પુત્રે શ્લોકની પાદપૂર્તિ કરી રાજા પાસે ઈનામ મેળવ્યું જ્યારે કંચનપુરમાં પંચદિવ્ય રાજપુત્રનો રાજ્યાભિષેક કરી રાજા બનાવ્યો. રત્નશેખર રાજાને પુત્ર રાજા થયો તે જાણી આનંદ થયો પોતાના પુત્રને માનપૂર્વક બોલાવી રાજ્ય સોંપી પોતે સંયમ ગ્રહ્યું.
એક સમયે રાજ્ય સભામાં કોઈ મિથ્યાદ્રષ્ટિ પંડીત આવ્યો. તેને રાજસભામાં જિનોક્ત તત્ત્વની અવહેલના કરી. રાજા થોડું તત્ત્વ જાણતો હતો પણ પંડિત સાથે વાદ વિવાદ ન કરતાં અવસરની રાહ જોતો હતો. સદ્ભાગ્ય ઉદ્યાનમાં અમરચંદ્ર કેવળીનું આગમન થયું. રાજા પરિવાર સાથે વંદન કરવા દેશના સાંભળવા ગયો. તે વખતે મિથ્યાદ્રષ્ટિ પંડિતને પણ રાજાએ આમંત્રણ આપી બોલાવ્યો જેથી જ્ઞાની સે જ્ઞાની મિલે કરે તત્ત્વ કી બાત' જિનોક્ત દર્શનની એ જીવને બધી પ્રજાને જ્ઞાન થાય. ધર્મની પ્રભાવના થાય.
ઉપકારી ગુરુ લોકોપયોગી સહેલી સારી ને સુંદર ભાષામાં દેશના આપતા હોય છે. જે ઉપદેશધારા આ બાલ વૃદ્ધ સર્વજીવો ગ્રહણ કરી શકે તેવી ભાષામાં અર્થથી આપતા હતા. તત્ત્વજ્ઞાન એક વખત આત્માને રુચિ ગયું પછી તે જીવમાં સમજશક્તિ પણ આવી જાય છે. તિર્યંચ જીવોની કોઈ નિશ્ચિત ભાષા નથી પણ જો એ જીવોને કેળવવામાં આવે તો તમારી ભાષા એ જાણી, સમજી શકે છે. તેનામાં શ્રવણશક્તિ ને સમજશક્તિ છે. ઉપકારીનાં ઉપદેશથી-સહવાસથી મિથ્યાદ્રષ્ટિ પંડિત પણ સત્યનો ઉપાસક બન્યો. રાજા-પ્રજા બધા જ શ્રુતભક્તિ દ્રવ્ય ભાવથી ઉત્તમ પ્રકારે કરવા લાગ્યા. શ્રુત જ્ઞાન પ્રત્યે પૂજ્યભાવ પ્રગટ થવા લાગ્યો.
૧૫૮
