________________
થએલા જ હશે. આરાધનાની દરેક ક્ષણ સ્વની શોધમાં સ્વની ઉપાસનામાં કે સ્વને સ્વના સ્થાને પહોંચાડવામાં ઉદ્યમી હોય.
સ્થવિર હંમેશાં પોતે અલ્પજ્ઞાનીની કક્ષામાં રહે. કેવળજ્ઞાન જ્યાં સુધી ન થાય ત્યાં સુધી જાણવા, સમજવા, વિદ્યા પ્રાપ્ત કરવા એ જિજ્ઞાસા ભાવે નાના-મોટાનો ભેદ ભૂલવા પ્રયત્ન કરે. (૧) સત્સંગના કારણે જીવનમાં હિતકારી શિખામણ મળે. (૨) કર્મક્ષય યા નવા કર્મ ન બંધાય તેવી પ્રવૃત્તિ સમજાય. (૩) વિનય-નમ્રતાનો વિકાસ થાય. (૪) ગુણીના ગુણનો ઉપાસક થાય. (૫) ત્યાગી-તપસ્વીની અનુમોદના કરવાની ભાવના થાય.
સ્થવિર પુરુષો સુખની ગવેષના ન કરે. સુખ અંદરમાં જ છે. સંસારીની અપેક્ષાએ સર્વવિરતિધર ૫૦ % સુધી. દેશવિરતિ ધર ૨૫ ટકા માર્ગાનુંસારી જીવ ૧૦ % જ્યારે ચોવીસે કલાક આર્ત-રૌદ્ર ધ્યાનમાં રાખનાર ૧ % પણ સુખી નથી. મોક્ષગામી જીવ શાશ્વત સુખના સ્વામિ હોવાથી ૧૦૦ % સુખી થઈ શકે છે. સુખ ખરી રીતે જગતમાં નથી સ્વમાં છે. માન્યતા સુધરે તો સુખ જીવની પાસે જ છે. ઈચ્છા એ જ મહા દુઃખ છે.
એકક્ષણ સ્થવિરના જીવનમાં જો ડોકીયું કરીશું તો એ જીવ ઘણાં ગંભીર અને દ્રઢ વિચારધારાને વળગેલો હશે. જેમ સમકિતી આત્મા સુદેવ, સુગુરુને સુધર્મનો જ ઉપાસક સાધક હોય કુદેવ-કુગુરુ કુધર્મની સાથે તો આભડછેડ. અભડાઈ ન જવાય તેવો વ્યવહાર રાખે. મુખ્યત્વે ઉપાસના એવી કરવી કે જેથી જીવન શુદ્ધિના પગથીયે ચડે. પોતાનું લક્ષ પ્રાપ્ત કરવા માટે એ બીજાની સલાહ ન લેતા શાસ્ત્રવચનનો વાસ્તવિક અર્થ કરવા સમજવા પ્રયત્ન કરે. કર્મના મર્મને જેણે જાણ્યો છે એ આત્મા અધવચ્ચે અટવાઈ ન જાય. એનો આહાર શુદ્ધ વિચાર શુદ્ધ, જ્ઞાન શુદ્ધ, પ્રવૃત્તિ શુદ્ધ હોય તેથી અઘાતી કર્મ જીવનના અંત સુધી સારો સાથ આપે. ઘાતકર્મ ઢીલા કરવા માટે એ પ્રયત્નશીલ રહે. આથી એ સુખની પાછળ દોડે નહિં પણ સુખ એની પાછળ આટા મારે.
થુલીભદ્રજીનું નામ શાસ્ત્રકારો ૮૪ ચોવીશી સુધી અમર રહેશે એમ બ્રહ્મચર્ય વતના કારણે કહે છે જ્યારે વંદન કરવા આવી રહેલ પોતાની બહેનોને પોતે કેવળજ્ઞાની છે તે બતાડવા સિંહનું રૂપ ધારણ કર્યું. ફળ સ્વરૂપ ગુરુએ બાકીની વાચના અર્થથી આપવાની બંધ કરી “મારુષ મા તુષ' પદ કંઠસ્થ કરવા ૧૨ વર્ષ લગાડનાર માસતુષ મુનિએ પદના મર્મને જીવનમાં ઉતારતા કેવળજ્ઞાનની પ્રાપ્તિ કરી. આ છે
વિર જીવની અપ્રગટ સ્થવિરાઈ. • “બાલાદાપિ ગ્રાહ્ય વચન' ४०
