Book Title: Siddhant Lakshan Part 02
Author(s): Chandrashekharvijay
Publisher: Kamal Prakashan Trust

View full book text
Previous | Next

Page 99
________________ Ammmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmm दीधिति:१९ FODDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDIDIODDOOTDARIODOIDDROIDIDIOHTOTADIOIDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDD चन्द्रशेखरीया : न च हे तुमन्निष्ठाभावप्रतियोगितावच्छेदकतापर्याप्त्यधिक रणभिन्न साध्यतावच्छेदकमित्येव उच्यताम् । तावतैव लक्षणसमन्वयसंभवात् । तथा हि वह्निघटोभयाभावप्रतियोगितायाः महानसीयवह्नि-अभावप्रतियोगिताया वा अवच्छेदकता पर्याप्तिसम्बन्धेन वह्निघटोभयत्वे महानसीयवह्नित्वे च । वर्तते । न तु वह्नित्वे, तथा च तादृशप्रतियोगितावच्छेदकतापर्याप्ति-अधिकरणं न वह्नित्वं, किन्तु तादृशाधिकरणभिन्नमेव अतो नाव्याप्तिः तत्किम् एतेन गुरुभूतपरिष्कारेणति वाच्यम् यो धर्मः पर्याप्तिसम्बन्धेन । प्रत्येकवस्तुनि स्वतंत्रो न वर्तते, स धर्मः पर्याप्तिसम्बन्धेन उभयस्मिन्नपि न वर्तते । एवं च यदि तादृशावच्छेदकता यदि पर्याप्तिसम्बन्धेन केवलवह्नित्वे केवलमहानसीयत्वे च न वर्तते, तदा सा पर्याप्त्या महानसीयवह्नित्वेऽपि न वर्तते । अतः तादृशावच्छेदकतापर्याप्त्यधिकरणस्यैव प्रसिद्ध्यभावात् न । तादृशाधिकरणभिन्नत्वं वह्नित्वे संभवति । एवं च तदवस्थैवाव्याप्तिः । यदि हि तादृशावच्छेदकता पर्याप्त्या प्रत्येकवस्तुनि स्वंतत्रत्वेन वर्तते । तदा तु तादृशावच्छेदकतापर्याप्त्यधिकरणमेव वह्नित्वं, न तद्भिन्नमिति न तेन प्रकारेणापि लक्षणसमन्वयसंभवः । अतो न भवन्निरूपणं युक्तियुक्तमपि तु अस्मत्कथितमेव । प्रकृतं प्रस्तुमः । एवं च यद्यपि महाकालभेद-विशिष्टघटाभावो लक्षणघटको भवति । तथापि तत्प्रतियोगिता साध्यतावच्छेदकाघटकेन साध्यवृत्तिधर्मेण महाकालभेदवैशिष्ट्यरूपेणावच्छिन्ना, न तु तदनवच्छिना । अतो न सा ग्रहीतुं शक्या, अतोऽव्याप्तिर्भवत्येव इति प्राहुः ("अपरे" मतं संपूर्णम्) ___ यन्द्रशेयरीया : प्रश्न : माना ७२di तो “हेतु-म४ि२४॥वृत्ति-मभावप्रतियोगितावतापयाप्तिઅધિકરણભિન્ન એવો સાધ્યતાવચ્છેદક એમ જ કહી દો ને. મહાનસીયવનિ | વનિઘટોભયમાં રહેલી પ્રતિયોગિતાનો અવચ્છેદક મહાનસીયવનિત્વ | વનિઘટોભયત્વ જ બને છે. અને પર્યાપ્તિસંબંધથી આ પ્રતિયોગિતાવચ્છેદકતા મહાનસીયવનિત્વ | ઉભયત્વમાં જ રહે છે. સ્વતંત્ર વનિત્વમાં ન રહે. એટલે તાદેશાવચ્છેદકતાનું પર્યાપ્તિથી અધિકરણ મહાનસીયવનિત્વ વગેરે બને. અને તભિન્ન તરીકે વનિત્વ લેવાય. માટે લક્ષણ ઘટી જતા અવ્યાપ્તિ ન આવે. તમારી વિવક્ષા તો ઘણી લાંબી છે. ' - અપરે : જે ધર્મ પર્યાપ્તિસંબંધથી પ્રત્યેકમાં મહાનસીયત | વનિત્વમાં સ્વતંત્ર ન રહે. તે ધર્મ પર્યાપ્તિસંબંધથી તે ઉભયમાં પણ ન રહે. અવચ્છેદકતા જો મહાનસીયત્વ | વનિત્વમાં દરેકમાં જુદી જુદી ! પર્યા.સં.થી ન રહે તો એ મહાનસીયવનિત્વમાંsઉભયતમાં પણ ન રહી શકે. અને આમ અહીં એ અવચ્છેદકતાનું અધિકરણ જ ન મળતા, અવચ્છેદકતાપર્યાપ્તિ-અધિકરણભિન્ન” પણ ન લઈ શકાય. અને તેથી લક્ષણ ન ઘટતા અવ્યાપ્તિ ઉભી જ રહે. પ્રશ્ન : તો પછી એ અવચ્છેદકતા પર્યાપ્તિથી દરેકમાં સ્વતંત્ર રહી શકે છે, એમ માનશું. જેથી તે ઉભયમાં પણ પર્યાપ્તિથી રહી શકે. અપરે : બુધ્ધિ વેંચી મારી છે ? જો અવચ્છેદકતા પર્યાપ્તિથી દરેકમાં સ્વતંત્ર રહી શકનારી માનો, તો અવચ્છેદકતાપર્યાપ્તિ-અધિકરણ વનિત્વ પણ બની જ જશે. તો પછી, વનિત્વ તભિન્ન ન બનતા સુતરાં અવ્યાપ્તિ આવે. માટે અમે કરેલી વિવેક્ષા જ બરાબર છે. m mmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmm0000000000000008 wmommmmmmmmmmmmmmmmmmmmm जागदीशी-एवञ्च प्रकृते महाकालान्यत्वविशिष्टघटत्वाद्यवच्छिन्नाभावस्य प्रतियोगितायाः સિદ્ધાંત લક્ષણ ઉપર ચન્દ્રશેખરીયા નામની ટીકા ૦ ૯૪ COOOOOOOOOOOODaddddddosdadadlandddddddddddddddddddddddddddddTOOOOOOOO00000000ddddOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOB Toooooo

Loading...

Page Navigation
1 ... 97 98 99 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114 115 116 117 118 119 120 121 122 123 124 125 126 127 128 129 130 131 132 133 134 135 136 137 138 139 140 141 142 143 144 145 146 147 148 149 150 151 152 153 154 155 156 157 158 159 160 161 162 163 164 165 166 167 168 169 170 171 172 173 174 175 176 177 178 179 180 181 182 183 184 185 186 187 188 189 190 191 192 193 194 195 196 197 198 199 200 201 202 203 204 205 206 207 208 209 210 211 212 213 214