________________
૪૦ ]
[ શીલધર્મોની કથાઓ-૧.
એક સમયે શ્રમણ ભગવાન મહાવીર ત્યાંના ગુણુશીલ ચૈત્યમાં આવીને ઊતર્યો, મહાશતકે.ભગવાન મહાવીરનુ' પ્રવચન સાંભળી શ્રાવકધમ અંગીકાર કર્યાં. ભાગ-તૃષ્ણાની મર્યાદા આંધી અને રેવતી આદિ તેર સ્રીએ સિવાયની અન્ય તમામ સ્ત્રીઓ સાથે અબ્રહ્મચય સેવનના ત્યાગ કર્યો. મહાશતક આ રીતે શ્રાવકધમ નું નિમ ળ રીતે પાલન કરવા લાગ્યા.
રૈવતી તેના પિયરથી માટી સપત્તિ લઈ આવી હતી, પણ ખળદની પાછળ જેમ ગાડુ' આપેાઆપ ચાલ્યું આવે છે તેમ સપત્તિની પાછળ માટા ભાગે દુગુ ણેાની પરંપરા પણ ચાલી આવતી હૈાય છે. સુશીલ માણસા તેથી જ સમૃદ્ધિને આશીર્વાદરૂપ નહિ, પણ શાપરૂપ માને છે. રેવતી પણ અત્યંત વિલાસી અને કામલેાલુપ સ્ત્રી હતી. કામરૂપી અગ્નિના તાપ એવા હાય છે કે તે પ્રજવલિત થતાં મેઘના સમૂહથી સિ'ચન કરવામાં આવે તે પણ શાંત થતા નથી. કામાગ્નિથી પ્રજવલિત થયેલાને સમુદ્રમાં ડુમાડી રાખેા તા પણ તેના સંતાપ દૂર થતા નથી. કામના બળાત્કારથી જેમનાં ચિત્ત ઉદ્વિગ્ન અને દુ:ખપૂર્ણ અનેલાં રહે છે, તેવા કામી સ્રી-પુરુષા પેાતાના પ્રિયપાત્રની પ્રાપ્તિ માટે એવાં ભયંકર કામા કરવાનું પણુ સાહસ કરે છે કે જેની કલ્પના પણ ન થઈ શકે.
"
રેવતીને પણ વિચાર આવ્યે કે મારી ખાર ખાર શૉકયાના કારણે મારી ઈચ્છા મુજમ મહાશતક સાથે ઉત્તમ એવાં માનુષી કામભેાગાને સ્વેચ્છાપૂર્વક હું ભાગવી શકતી