________________
૨૧૮ ]
[ શીલધની કથાઓ-૧.
ઉતાવળ
કોઈ પણ સાધના કરતાં વધુ કઠિન કાર્ય છે. પરન્તુ કર્યાં સિવાય શાંતિ રાખીશ, તે આપણું ધ્યેય સિદ્ધ થશે.’ મત્સ્યેન્દ્રનાથની વાત સાંભળી ગારક્ષનાથને આ સ'સાર કરાળિયાની જાળ જેવા લાગ્યા. કાળિયે! પેાતાના જ સુખ અર્થ જાળની રચના કરે, અને અ ંતે તેમાં પેાતે જ કેદી અની જાય છે. આમ છતાં પુરુષના ચિત્ત ઉપર પડતા સ્ત્રીના પ્રભાવની અસર તેમજ તેની શક્તિ અને ભક્તિની ખામતમાં તે પ્રભાવિત થયા વિના ન રહી શકો.
તિલેાત્તમા ભારે ચતુર અને કાખેલ હતી. પ્રકૃતિથી જ સ્ત્રી અગમચેત હાય છે, એટલે ગેરક્ષનાથ આવતાં તે તરત જ પામી ગઈ કે, આ વિભૂતિને લલચાવી જો સંસા રનાં ભાગસુખાના માર્ગે લઈ જઈ શકાય તા જ મત્સ્યેન્દ્રનાથ સાથેના તેના સુખી સ`સાર ટકી શકશે. આમ શકય ન અને તેા શિષ્ય પેાતાના ગુરુને પહેલા મેડા અહી થી લઈ ગયા વિના નહિ રહે. લેાગના વમળમાં પડચા પછી તેમાંથી મુક્ત થઈ ત્યાગના પથે જવુ' એ સહજ શકય નથી ખની શકતુ, એ જાણવા છતાં ચાગના માગેથી મત્સ્યેન્દ્રનાથને તેણે ભાગના માગે. ખેચ્યા છે, એ હકીકત તેના ખ્યાલ બહાર ન હતી.
તિલેાત્તમા તૈા ત્રિયારાજની સર્વ સત્તાધીશ હતી, એટલે કોઈ પણ પ્રકારની વ્યૂહરચના તે કરી શકે તેમ હતી. ગારક્ષનાથને લલચાવવા તેણે રાજનત કી કલિંગાને તૈયાર કરી અને કહ્યું : - કલિંગા ! મદમાતી નદીનુ સ્થાન જેમ સાગરના