________________
૧૭. સુનંદાને કંથ ]
[ ૧૫૭શાસ્ત્રીઓ સિવાય અન્ય ચિકિત્સકો મનનાં આવાં દર્દનું નિદાન કરી શકતા નથી. આવા પ્રસંગે તેનું અચેતન મન તેને ધમકાવી પિકારી ઊઠતુંઃ “સુનંદા! તારા પતિને તું દશે દઈ રહી છે, તેને ભારે વિશ્વાસઘાત કરી રહી છે. આવા પવિત્ર અને સચ્ચરિત પુરુષની પત્ની થવાની તારામાં લાયકાત નથી. તું દેષિત, અપરાધી અને કલંકિની છે. એક બાળકના જીવની તે હત્યારી છે. આ સંસારમાં તારે સુખી થવું હોય તે દંભને પડદે દૂર કરી તારી જાતને તેના સાચા સ્વરૂપમાં તારા પતિ પાસે ખુલ્લી કરી દે.”
પાપમાં પણ એક એવા પ્રકારની ભયંકર તાકાત છે કે જે પાપ કરનારને ઝંપીને બેસવા દેતી નથી. એનું બાલ્યજીવન એને આવે વખતે યાદ આવતું. સર્વોત્તમ પતિ મળે તે અર્થે તે ઘણું વ્રત-તપ કરતી અને ઈચ્છાની પરિતૃપ્તિ થઈ હોવા છતાં સુનંદાના હૃદયમાં જે સંઘર્ષણ જાગતું તેથી તે મનેમન કહેતી: “કેઈ પણ પદાર્થની પ્રાપ્તિના પ્રયત્નમાં જે આનંદ અને સુખ રહેલાં છે, તેવાં સુખ અને આનંદ વસ્તુની પ્રાપ્તિ પછી ટકી શકતાં નથી. મનમાં ઈચછેલી વસ્તુ પ્રાપ્ત કર્યા પછી એવું બને કે તે વસ્તુ આપણને સંતોષ આપી શકે નહીં, અગર એ વસ્તુ માટે આપણે લાયક નથી એમ માલૂમ પડે, અથવા એ વસ્તુ જ આપણા માટે
ગ્ય નથી એ દુઃખદ અનુભવ થાય. સુનંદાની બાબતમાં પણ કાંઈક આઈ' જ બન્યું. પતિ સાથેના સહવાસમાં શારીરિક આનંદની ચરમ સીમા સમયે જે કે માનસિક પરિતાપના
