________________
૧૮૪ ]
[ શીલધર્મની સ્થાઓ–૧.
પણ તેણે જ મને ફસાવ્યા અને હવે તમામ દોષનો ટોપલે મારા પર નાખે છે. બ્રાહ્મણ આવ્યો તે રાતે હું તેના જ
ઘરમાં હતા અને અમે બને જમવા બેસવાની તૈયારી કરતા હતા. તે જ વખતે ખહાર કૂતરા ભસવા લાગ્યા અને માહિનીએ બારીમાંથી જોઈ લીધુ કે તેના પતિદેવ પધાર્યાં છે. મારા શરીર પરસેવા થઈ આવ્યે અને મને ચક્કર આવવા લાગ્યાં એટલે તેણે મને કહ્યું: ‘પુરુષ જેવા પુરુષ થઈને આમ પ્રજો છે! શું ? આ સામેના કબાટમાં પ્રેસી જાએ. બ્રાહ્મણને હું કેવા સમજાવી લઉ` છું તે જોયા કરો. લેાકેા કહે છે સ્ત્રીની બુદ્ધિ પાનીએ પણ અનુભવમાં તે હું પુરુષની બુદ્ધિ જ પાનીએ જોઉં છું. આમ કહી માટેથી હસી તેણે મને કબાટમાં સંતાડી દીધા. દુષ્ય વહાર અને દુરાચાર સેવતી એ સ્ત્રીએ તેના પતિ પાસે પાતે મહાસતી હાય એવા સફળ દેખાવ કર્યો અને કખાટમાં એઠા બેઠા એ બંનેના વાર્તાલાપ સાંભળી હું ઠરી ગયા. માનવીના ભાગ્યની અને સ્ત્રીના મનની દેવાને પણ ખબર પડી શકતી નથી એ સાચી જ વાત છે. વહેલી સવારમાં બ્રાહ્મણ જ્યારે ઊંઘતા હતા ત્યારે તેણે મને કખાટમાંથી ખહાર કાઢી દાટેલા ધનની બધી વાત કરી અને તે લઈ આવવા કહ્યું: ખીજા દિવસે તે। ધન સાથે અમારે અનેએ નાસી જવુ' એવી તેની ગાઠવણ હતી, પણ મેં તેને થાડા દિવસો રાહ જોવા કહ્યું: હવે આજે આ સ્ત્રી મને અપરાધી મનાવવા નીકળી છે. હું આ સ્રીને ન સમજી શકથો એ ભૂલ માટે મારે આજે આ દિવસ જોવાને વખત આવ્યા.
