________________
૧૭. સુનંદાને કંથ ]
[ ૧૬૫
અનુભવ દ્વારા આકસ્મિક રીતે પ્રાપ્ત થઈ જાય છે; અને આવા સ્ત્રી-પુરુષના સમસ્ત જીવનનુ પછી પરિવર્તન થઈ જાય છે. સુદર્શોન અને સુનંદાના જીવનમાં પણ આવુ' પરિવર્તન આવ્યું અને તે ખનેએ સંસારનાં ભૌતિક સુખાને લાત મારી ત્યાગ–તપ–સયમના ધર્મ સ્વીકાર્યાં. સુનંદા અને સુદ ન આદર્શ સાધ્વી અને સાધુ બની ગયાં.
દીક્ષા લીધા ખાદ ઉગ્ર તપ અને સંયમ દ્વારા સુંદર ચારિત્ર પાળતાં સાધ્વી સુનંદાને અવધિજ્ઞાન પ્રાપ્ત થયું. સાધ્વી તરીકે વિચરતાં વિચરતાં સાધ્વીશ્રીને એક વખતે એક ગામમાં તફાની હાથીના ભેટા થઈ ગયા. સાધ્વીશ્રીને દૂરથી જોઈ હાથી તેની સામે દોડયો અને લેાકાને ભય લાગ્યા કે એકાદ એ પળમાં તેા સાધ્વી હતાં ન હતાં થઈ જશે. પરંતુ તોફાની હાથી તેા સૂઢ વડે સુનંદાના હાથેાને સ્પર્શ કરવા લાગ્યા. એઘડી પહેલાંના મસ્ત અને તાકાની હાથી શાંત ઘેટા જેવા નરમ થઈ ગયા અને આ દૃશ્ય જોઈ લેાકેાના આશ્ચયના પાર ન રહ્યો.
એ હાથીના પાછલા જન્મા વિષે સુનંદાને જ્ઞાન થયું. રૂપસેનમાંથી તેની કુક્ષિમાં આવેલ બાળક અને બાળકમાંથી અનુક્રમે સર્પા-કાગડા-હંસ અને હરણ તરીકેનેા જન્મ લઈ એ જ જીવ આ ભવે હાથી તરીકે જન્મ્યા હતા. રૂપસેન પછીના આ તેના છઠ્ઠો ભવ હતા. એની પ્રકૃતિના મૂળમાં જ કામલતા, કરુણુતા અને વાત્સલ્યતાનાં ખીજ રહેલાં હાય છે, એટલે પેલા હાથીના પાછલા ભવાની રખડપટ્ટીમાં તે
