________________
૪૪ ]
[ શિલધર્મની કથાઓ–૧. જઈ તેણે ગ્રહણ કરેલા માર્ગથી પાછા ફરવા અને યથેચ્છ કામો ભોગવવા આગ્રહ કર્યો, એટલે મહાશતકે કહ્યું: “હે અધમ સ્ત્રી કામરૂપી વિષને હું હલાહલ વિષથી પણ વિશેષ મહાવિષ માનું છું, કારણ કે હલાહલ વિષ તે ઉપાય કરવાથી કદાચ નીકળી જાય, પણ કામરૂપી વિષ તે ઉપાય રહિત છે તેથી તેમાંથી મુક્ત બનવું અત્યંત કઠિન છે.” રેવતીએ છેલ્લો પાસો ફેંકતાં કહ્યું: “પુરુષની જાત જ અવળચંડી અને કમનસીબ છે. સ્ત્રીની સંવેદના, અરમાન, વેદના, વ્યથા અને કામ પીડા સમજવા માણસ કદી પ્રયત્ન જ કરતા નથી. તમને ખબર નહિ હોય પણ આજે તમારી પાસે હું નગ્ન સત્ય જાહેર કરવા આવી છું તમને અખંડ રીતે પ્રાપ્ત કરવા મારી બાર બાર શક્યોની કેઈ ન જાણે તેમ મેં હત્યા કરી નાખી છે, એટલે તમને પુનઃ પ્રાપ્ત કર્યા સિવાય હું અહીંથી કદાપિ ખસવાની નથી.”
અગ્નિ એ સેનાની કસોટી છે, સેનું એ સ્ત્રીની કસોટી છે અને સ્ત્રી એ પુરુષની કસોટી છે. બાર બાર પત્નીઓનાં કર હત્યાકાંડની કહાની રેવતીના સ્વમુખે સાંભળતાં મહાશતકને ભારે આઘાત લાગ્યો અને તે કંપી ઊઠયો. રેવતી પર તેને પ્રચંડ કોષ થયે અને પોતાને થયેલા અવધિજ્ઞાનને ઉપગ કરી તેણે કહ્યું: “હે નાપાક સ્ત્રી ! તું આજથી સાત દિવસની અંદર અલસ રોગથી અત્યંત દુઃખ પામી દુધ્ધનયુક્ત થઈ, અસમાધિવાળી બનીને મૃત્યુ પામીશ અને રત્નપ્રભા પૃથ્વીના લેલુચ્ચય નરકમાં ૮૪૦૦૦ વર્ષ સુધી નરકગતિનું દુઃખ જોગવીશ.”