________________
૬૬ ]
[ શીલધર્મની કથાઓ-૧. “મહાનુભા!! સાધ્વીજીએ કહ્યું: “આ રીતે યુગબાહુ શુભ ભાવના ભાવે મૃત્યુ પામ્યું. એ વખતે મદન રેખાના ગર્ભમાં બાળક હતું, એટલે પિતાના શીલની રક્ષા અર્થે ત્રણ વર્ષના બાળકને ત્યાં જ રહેવા દઈ તે જગલના માર્ગે નાસી ગઈ
જંગલના માર્ગે પસાર થતાં મદનરેખાને વચમાં જ પ્રસૂતિ થઈ અને તેણે એક સુંદર બાળકને જન્મ આપે. પ્રસૂતિ પછી બાળકને ઝાડની છાયા નીચે રાખી મદરેખા સરોવરમાં કપડાં સ્વચ્છ કરવા ગઈ. તેવામાં ત્યાં પાણી પીતા એક હસ્તિએ પિતાની સૂંઢ વડે મદનરેખાને ઉપાડી આકાશમાં ફેંકી અને ભવિતવ્યતાના ગે એક વિદ્યાધર જે ત્યાંથી પસાર થતે હતે તેણે તેને ઝીલી લીધી. એ વિદ્યાધર ચાર જ્ઞાનના સ્વામી એવા એક ભવ્ય મુનિરાજને વાંદવા જતું હતું. તે મદનરેખાને પણ પોતાની સાથે લઈ ગયે. મુનિરાજ પાસે પહોંચ્યા પછી, તેમની દષ્ટિ જેવી મદનરેખા પર પડી કે તરત જ તેને જીવનને સવિસ્તર ઈતિહાસ તેના જાણવામાં આવી ગયો.
મદન રેખાએ વંદનક્રિયા કરી પિતાનાં બંને બાળકોની માહિતી પૂછી, એટલે મુનિરાજે કહ્યું : “જે રાત્રે તે મહેલને ત્યાગ કર્યો, તે જ રાત્રે મણિરથ રાજાને સર્પદંશ થયે અને મરણ પામી તેને જીવ તેના પાપનું ફળ ભોગવવા થી નારકીમાં ગયે. પ્રભાતમાં મણિરથ અને યુગબાહુના દેહને અગ્નિસંસ્કાર કર્યા બાદ તારા ત્રણ વર્ષના
