________________
૫. ભૂષાવાદ ]
[ ૩૯
આત્માથી સાધકે સત્ય, પરિમિત, અસંદિગ્ધ, પરિપૂર્ણ, સ્પષ્ટ, અનુભૂત, વાચાલતારહિત અને કાઈ ને પણ ઉદ્વેગ ન પમાડનારી વાણી માલવી જોઈએ. જેનાથી અવિશ્વાસ ઉત્પન્ન થાય, અથવા બીજાને જલદી ક્રોધ આવે એવી અહિતકર ભાષા વિવેકી પુરુષે કદી ન ખેલવી જોઈએ. ધમ શાસ્ત્રોએ તા કાણાને કાણા', હિજડાને ‘હિજડા ’, ગીને રાગી ' અને ચારને ‘ચાર ’કહેવાની પણ ના પાડી છે. દશવૈકાલિકસૂત્ર”માં કહ્યું છે મેાટા કે વડીલનું દિલ દુખાય એવી કઠોર વાણી સાચી હાય તેા પણ ન એલવી, કારણ કે તેથી પાપણ ધન થાય છે.’
6
ક્રોધના આવેશમાં સભળાવેલી સાચી વાતા ક્રોધથી ખરડાઈ ને સત્યનુ સાત્ત્વિક અને નિખળ સ્વરૂપ ગુમાવી દે છે. મહાશતક શ્રાવકની સત્ય છતાં અનિષ્ટ અને અપ્રિય વાણીના કારણે ભગવાન મહાવીરે, ગૌતમસ્વામીને તેની પાસે માકલી આલેાચના કરાવી હતી, તેની એક સુંદર કથા • ઉપાસકદશાંગસૂત્ર'માં કહેવામાં આવી છે.
રાજગૃહમાં મહાશતક નામે ગૃહપતિ, રૈવતી વગેરે તેર સુંદર સ્ત્રીએ સાથે સુખપૂર્વક રહેતા હતા. ફ્વતીના માતા-પિતા બહુ ધનવાન હતા અને તેના પિયરથી તે આઠ કરાડ સામૈયા લાવી હતી. મહાશતકની અન્ય ખાર પત્નીએ પણ એકેક કરોડ સેાનૈયા તેમના પિયરથી લાવી હતી. મહાશતક પોતે પણ ભારે ઋદ્ધિસંપન્ન હતા. તેને દશ હજાર ગાયાના એક એવા આઠે વ્રજો હતા.