________________
સમ્યગદર્શનના આઠ અંગ
૧૬૯ પ્રભુના આ શબ્દો સાંભળતાં જ મેઘમુનીને જાતિસમરણ જ્ઞાન થયું. હાથીને ભવ પ્રત્યક્ષ જોયે. પિતાના વર્તન માટે અંતરમાં ખેદ થયે. પ્રભુ પાસે આલેચના લઈ ફરી સંયમમાં સ્થિર થયા. ઉત્કૃષ્ટ ભાવે ચારિત્ર પાળી, અંતઃસમયે એક માસને સં લેખના સંથારે કરી કાળના અવસરે કાળ પામી, વિજથ નામે અનુત્તર વિમાનમાં એકાવતારી દેવ થયા છે. ત્યાંથી ચ્યવી મહાવિદેહ ક્ષેત્રમાં માનવભાવ પામી, સંયમ લઈ, તે જ ભવે મોક્ષ પધારશે. સર્વ દુઃખને અંત કરી નિર્વાણ પામશે.. ‘( વિસ્તૃત કથા માટે જુએ મેટી સાધુ વંદણ ગાથા ૩૯)
બીજી દુષ્ટાંત છે પંથક મુનિ ને શેલક રાજર્ષિનું. આ અધિકારી શ્રી જ્ઞાતાસૂત્રમાં છે. વિનયવંત શિષ્ય પથકળ પ્રમાદમાં પડી ગયેલા ગુરૂ શેલક રાજર્ષિને માસી પાખીના પર્વ દિવસે વિના વાંકે પણ ખમાવીને ધર્મમાં અસ્થિર બનેલા ગુરૂને ફરીથી ધર્મમાં સ્થાપે છે, (વિસ્તૃત કથા માટે જુઓ લેખકની મેટી સાધુવંદણા ગાથા ૪૧.)
સતી રામતીએ વિષયાતુર બનેલા મુનિવર રહનેમીને થિર કર્યા. કમલાવતી રાણીના ધર્મસંકટ કરતાંય -વધુ આકરી કસોટી એ સતીની થઈ છે. ગરવા ગીરનારની અંધારી ગુફાના એકાંતમાં સાધના કરી રહેલા સાધુ રહનેમિ સાદી રાજેમતીને નિર્વસ્ત્ર જે વિષયાંધ બની લજજા ને સંયમ તજી વિષયભેગની જ્યારે માગણી કરે છે, ત્યારે અણધારી ચમકેલી રાજેતી આ તે મારા
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org
