________________
સમ્યગ્રંદનના આઠ અંગ
૧૮૩
સ્વરૂપ પણ આવી જાય તેવી સરળ ભાષામાં ત્યાં ને ત્યાં. એક રાસ રચીને પાતે એકલા જ કછેોટા મારી રાસ લેવા લાગ્યા. જૈન સાધુને કાછડી વાળવી કલ્પતી નથી છતાં ધમ પ્રભાવના કરવા વાળી. રાસ સાંભળી ભરવાડા રાજી થયા અને ગુરૂ સાથે કુંડાળું વળી રાસ લેવા લાગ્યા. રાસ નીચે પ્રમાણે તે સમયની લેાકભાષામાં રચેલ
:
· નવી મારીએ, નવી ચેારીએ, પરદાર ગમન નિવારીએ, થાવા થાવે દાઈ એ, એમ સરળ મટામટ જાઈ એ....૧ વચન ન કીજે કહી' તણ', વળી એહ વાત સાચી ભણું, વળી કીજીએ જીવદયાનું જતન, શ્રાવકકુળ ચિંતામણી
રતન....ર
હડહડાવ નવ કીજીએ ઘણું. મોાલ નહિ કહીં તણું, કુડી સાક્ષી મ દીએ આળ, એ તુમ ધર્માં કહું ગાવાળ....૩ ગરડશ વીછી ન મારીએ, મારે તે સહી ઉગારીએ, કુડકપટ વાતા વારીએ, કંહુ પર આપ કારજ સારીએ....૪ કાળા કબળ અરણી સટ્ટ, છાછે ભરીયે। દીવડપટ્ટ, એવડ પડીએ. નીલે ઝાડ, અવર કયું છે સ્વર્ગ નિલાડ ?...પ.
આ રાસ તે સમયની ગુજરાતની ગ્રામ્ય બેલીમાં છે, જેથી ભરવાડા પણ તેના ભાવને સરળતાથી સમજી ગ્યા ને સાથે સાથે રાસ લેવા લાગ્યા.
6
તેની વિશેષતા એ છે કે ‘ રાસમાં શ્રાવકના પાંચ અણુવતનું સ્વરૂપ ગુંથી લીધુ છે, કે કોઈપણ જીવને અરે ઝેરી વી‘છીને પણ–મારવા નહિ, કાઈ મારતા હાય. તે તેને વારવા, અને જીવને બચાવવા, ચારી કે છેતરપીડી
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org
