________________
૧૯૮
સમ્યગ્ગદર્શન
- દૃષ્ટાંત -શ્રદ્ધાનું બીજુ અંગ ગીતાર્થ ગુરૂની. નિશ્રામાં રહી તેમની ભાવપૂર્વક સેવા–ભક્તિ કરવી–તે વિષેનું સુપ્રસિદધ દષ્ટાંત “માસતુસ મુનિવરનું છે. પૂર્વ ભવના કઈ એવા ગાઢ જ્ઞાનાવરણીય કર્મના ઉદયના લીધે ગુરૂએ આપેલું એક પદ મા રુથતિ, મા તુષ્યતિ, પણ તેમને ચડતું ન હતું એટલે કે કંઠસ્થ થતું ન હતું, યાદ રહેતું. ન હતુ, તેથી બધા તેમની હાંસી કરતા, કેઈતિરસ્કાર પણ કરતાં, છતાં પિતે સંપૂર્ણ સમભાવમાં રહી ગીતાર્થ ગુરૂની નિશ્રામાં બાર બાર વર્ષ સુધી સ્વસ્થ ચિત્તે રહી સેવા. કરતા રહ્યા, તેથી બાર વર્ષનું જાણે વિનય વૈયાવચ્ચ. તપ થયું હોય તેમ મેહનિયાદિ ચારે ઘાતી કર્મોને ભુક્કો બેલાવી દીધું ને ગુરૂ કરતાં પણ વહેલા કેવળજ્ઞાન ને ને કેવળદર્શનને પ્રગટાવ્યું, કેવળી ભગવંત બની ગયા, ગયા. આવું પરમ ઉત્કૃષ્ટ ફળ ગુરૂની સેવાભક્તિ ભાવ-- પૂર્વક કરવાનું છે.
(૩) વાવન (વજાજણા) –વ્યાપન એટલે સમકિત: જેનું વ્યાપન્ન–નષ્ટ થયું છે તે “વ્યાપન દર્શની” એટલે કે દર્શનભ્રષ્ટ કહેવાય છે, તેવાને સંગ ન કરે. એકવાર જીવ–અછવાદિ નવતત્વની કે જિનવચનની શ્રધ્ધા હતી, પણ પછી કદાગ્રહ, કે મિથ્યાત્વના ઉદયને લીધે તે. શ્રધ્ધામાં ભંગ પડે તે વ્યાપન દર્શની કહેવાય. તેથી.. શ્રદ્ધાનું સંરક્ષણ કરવા વ્યાપન દર્શનીને પરિચય ન. કરે એ સર્વથા ઈટ છે. શાસ્ત્રકારે કહે છે --
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org