________________
૩૪૮
સમ્યગ્દર્શોન
મિથ્યાત્વ મેહનીયને વિપાકાય ચાલુ જ છે, અને જયાંસુધી જીવને મિથ્યાત્વ માહનીયના વિપાકોદય ચાલુ જ હોય છે, ત્યાં સુધીમાં જીવમાં સમ્યકત્વના પરિણામ પ્રગટી શકતા જ નથી,
જીવ જ્યારે સમ્યકત્વના અવ્યવસાયમાં વતા હાય • ત્યારે એને મિથ્યાત્વ માહનીયના વિષાકેાય તા હાય જ નહિં, અને જો કોઈ પશુ કારણે એને મિથ્યાત્વમાહનીયના વિપાકેાક્રય થઈ જવા પામે તે એ જીવના સમ્યકત્વના ભાવ ચાલ્યા ગયા વિના રહે નહિ. એટલે અપૂર્ણાંકરણ દ્વારા એ ઘન એવા રાગ-દ્વેષના પરિણામસ્વરૂપ ક ગ્રંથીને ભેદી નાખનારા અનેલેા જીવ, અનિવૃત્તિકરણ દ્વારા પોતાની એવી અવસ્થાને પેદા કરે છે કે જે અવસ્થામાં એ જીવને, કાં • તે મિથ્યાત્વ મેહનીયના સર્વથા ઉદય જ ન હોય, કાં તે મિથ્યાત્વમાહનીયના જે વિપાકાય તે ન હાય, જીવની આવી અવસ્થા અપૂવ કરણથી પેદા થઈ શકતી જ નથી. જીવની આવી અવસ્થા અપૂવ કરણે પોતાને કરવાનું કાર્યાં કરી લીધા પછીથી જ જીવમાં જે શુભ પરિણામ પ્રાટે તેનાથી જ પેદા થઈ શકે છે, અને એથી એ પરિણામને જ · અનિવૃત્તિ કરણ તરીકે ઓળખવામાં આવે છે, એટલે અનિવૃત્તિકરણ જ સમક્તિ રૂપ આત્મપરિણામ પૂર્વેના અનન્તર (નજીકના) એવા કરણ એટલે કે આત્મપરિણામ છે.
C
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org
