________________
સમાપન
સમ્યગ્દર્શન વિષે વિવિધ રીતે છણાવટ કરતાં આપણે સ્પષ્ટપણે જાણ્યું કે સમ્યગૂદર્શીન એ આત્માના નિજ સ્વભાવના ગુણ છે. અને તે ગુણની મહત્તા એ છે કે સમ્યગૂદશન પ્રગટે પછી જ જીવાત્માનુ પોતાના જ સ્વરૂપ વિષેનું અજ્ઞાન ને ભ્રમ ટળે છે. અને આત્મા પોતાના જ શુ સ્વરૂપના નાયક બને છે; અર્થાત્ આત્મામાં વિભાવદશાનુ અજ્ઞાન ટળી જઈ ને પેાતાનાજ સ્વભાવનું સમ્યજ્ઞાન પ્રગટે છે, જે ફળસ્વરૂપે પોતાના શુદ્ધ પરમાત્મસ્વરૂપની જીવાત્માને પ્રાપ્તિ કરાવી પરમાત્મા બનાવી દે છે.
પ્રત્યેક આત્મા સ્વભાવથી શુધ્ધ સ્વરૂપી અને કેવળજ્ઞાન અને કેવળદેનના સ્વામી હોવા છતાં વિભાવદશાને કારણે અનાદિકાળના કર્માંસયાગથી મિથ્યાત્વ અને અજ્ઞાનના ગાઢા આવરણાથી અનંતકાળથી ઘેરાયલેા છે. એટલે મિથ્યાત્વ જાય નહિ ત્યાંસુધી તેવા જીવાત્માની હરેક પ્રવૃત્તિ મિથ્યાત્વવાળી એટલે કે સર્વજ્ઞકથિત ધર્મથી વિપરિત જ હાવાથી અવળી દીશાની જ હાય છે, પેાતાના સ્વભાવમાં જ સાચુ સુખ ને પરમ શાંતિ રહેલા છે તે સમજવાને બદલે પરપ૪ઃથમાંથી જ સુખ મેળવવાના મિથ્યા ઝાંવા નાખ્યા કરે છે, તેથી સરવાળે પેાતાનીજ અશાંતિ ને અજ'પેા વધારીને
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org
