________________
સમ્યગ્દર્શનના ૬૭ બેલ
૨૯૧
વાત
હવે એકદા એવું બન્યું કે કાંતીલાલ શેઠ પેઢીએથી નીકળી ગયા પછી એ આરબશેઠની પેઢીએ આવ્યા ને પોતાના વહાણના ૩૦ લાખ રૂપિયાનો વીમો ઉતારવા છે. માટે પ્રીમીયમની રકમ લઈને વીમો ઉતારી આપો, તેમ મુનિમજીને કહ્યું. ૩૦ લાખના વીમો ઉતારવાની સાંભળી મુનિમ પહેલા. ખમચાયા. આ જોઈ આરબોએ કહ્યું કે અમે કાયમ દલપતભાઈ શેઠ પાસે જ અમારા વહાણુના વીમા ઉતરાવતા આવ્યા છીએ ને શેઠની પેઢી સિવાય ખીજે કયાંય જવાના નથી. માટે તમારે વીમા ઉતારવા જ પડશે. મુનિમે વિચાયુ કે શેઠે પોતાની મુડી ૧૫ લાખની ચેાપડામાં લખી છે ને તેથી વધુ રકમના વીમા ઉતારવાની ના લખી ગયા છે, પણ અત્યારે દરિયા શાંત છે, ઊનાળાના દિવસે છે તેથી વહાણુ એ ત્રણ દિવસમાં તેા દીવ અંદર પહેાંચી જશે. માટે કશુ' લેખમ દેખાતું નથી, ને આરબ વહાણવટીના આટલા બધા આગ્રહ છે તેા આવેલ ગરાગને પાછા વાળવા ઠીક નહિ. તેથી પેઢીનું નામ બગડે, માટે પેઢીનુ' નામ જાળવી રાખવા મુનિમે તો શેઠના હીતમાં ૩૦ લાખના વીમો ઉતાર્યો ને પ્રીમીયમની વીસ હજારની રકમ લઈને આરઓને વીમાની પાવતી આપી.
પેઢી બંધ કરીને શેઠના ઘરે ચાવીને પ્રીમીયમની રકમ આપવા ગયા ત્યારે કાંતીલાલને બધી વાત કરી. કાંતીલાલ તે મુનિમની વાત સાંભળી ગભરાઈ ગયા. મુડી કરતાં વધારે રકમના વીમે ઉતારવાની મેટા શેઠ ના પાડી ગયા છે, છતાં કેમ આવી ભૂલ કરી ? મુનિમજીએ
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org
