________________
સમ્યગ્દર્શનના ૬૭ બેલ
૨૩૫.
'
પણ રાજાના મંત્રી ઘણે શાણા હતા. રાજાના આવા ઘાતકી વનથી તેના દિલમાં બહુ દુઃખ થતું. રાજાને સન્માર્ગે કેમ વાળવા તેની ચિંતા કર્યા કરતા. એકદા તે મંત્રીને રાજ્યના કામે બાજુના રાજ્યમાં જવાનુ થયું. તે રાજાની નગરીમાં ત્યારે મહાજ્ઞાની સંત કેશીસ્વામી ખીરાજતા હતા. મંત્રી તેમના દર્શને ગયા. એધ સાંભળ્યા. તેમની પ્રતિભા જોઈ મત્રીને અ`તરમાં થયુ... કે આવા પ્રભાવિક સંતના સમાગમ જો મારા રાજાને કરાવું, તે કદાચિત રાજા સન્માર્ગે વળે. મ`ત્રીએ તેથી ગુરૂને રાજાના ઘાતકી સ્વભાવની બધી વાત કરી, તેને ધમમાર્ગે વાળવા પેાતાની નગરીમાં પધારવાની વિનતિ કરી.
કેશીસ્વામી લબ્ધિવંત હતા. લાભનું કારણ જાણી પરદેશી રાજાની નગરીમાં પધાર્યાં છે. નગર બહાર ઉદ્યાનમાં ઉતર્યા છે.
મ`ત્રી મૃગયા ખેલવાના ( શિકાર કરવાના ) બહાને રાજાને ઉદ્યાનમાં લઇ જાય છે. કેશીસ્વામીને સમાગમ કરાવે છે.
( રાજા ઘણા પ્રશ્ન પુછે છે. ગુરૂ તેને સમભાવથી સચેટ જવાબ આપે છે. જે ચર્ચા ઘણી લાંબી છે તે જિજ્ઞાસુએ ગુરૂગમથી જાણવી. તેમાંના થાડા પ્રશ્નો અગે આપું છું,
રાજા:- શરીર ને જીવ એક છે. જવ જુદા હાય તે દેખાતા કેમ નથી.
કેશી સ્વામી :- શરીર જડ પુદ્ગલમય છે, તેથી દેખાય છે; જયારે આત્મા અરૂપી ચૈતન્યમય છે; તેથી દેહમાં હાવા
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org
