________________
સમ્યગદર્શનના આઠ અંગ
૨૧૩)
પ્રેમાળ આગ્રહને લીધે વહુએ મેં ખેલ્યું. “મા ! બીજું તે કંઈ નથી, પણ તમારા દીકરા રોજ રાતે મેડા આવે છે.” “ઇ” ન આવે ત્યાં સુધી મારાથી કેમ સુવાય? રિજ ઉજાગરા થાય છે. કાલે તે છેક પરેડીએ ચાર વાગે આવ્યા. એટલે આજ ઝોકું આવી ગયું, જુગાર રમવા જવાથી મેડા આવે છે.”
આજે હું જાગીશ. તું શાંતિથી સૂઈ જજે. સિદ્ધ રિજના કમ મુજબ મેડે આવ્યું છે, દરવાજે ધીમા ટકોરા મારતાં માએ પડકાર્યો છે. “આટલી મેડી રાતે કેણુ આવ્યું છે? એમ પૂછતાં સિદ્ધ સમજી ગયે કે આજે પિલ ખુલ્લી પડી છે છતા લાડથી કહ્યું. માં! એ તે હું સિદ્ધ બારણું ખોલ. ત્યારે માએ એને સુધારવા માટે ગુસ્સે કર્યો કે આટલા મેડા આવનાર માટે આ ઘરના બારણું નહિ ખુલે. જ્યાં બારણા ખુલ્લા હોય ત્યાં જા.
માનુ વચન સાર્થક કરવા ક્યા ઘરના બારણું ખુલ્લા છે તે જાતે નગરમાં ફરવા લાગે. ઉપાશ્રય સિવાય બીજા કયા મકાનના બારણું આટલા વહેલા ખુલ્લા હોય ? ઉપાશ્રયમાં પિઠે. પાટે બેસીને આચાર્ય શર્ષિ સ્વાધ્યાય કરતાં હતાં તેમની પાસે જઈને બેઠે. બહુ સમજાવવા છતાં ઘરે પાછો ન ગ ને સંયમ લઈ સિધષિ બન્ય, બાર વર્ષમાં તે સિધ્ધાંતમાં પારંગત બની ગયે, પછી એક દિવસ ગુરૂપાસે બૌદ્ધ શાસ્ત્રો ભણવા માટે બૌધના મઠમાં જવા આજ્ઞા માગી. ગુરૂ મૌન રહેતાં સિધષિએ કહ્યું. રજા આપશે તે સારૂ છે, . નહિ આપે તેય જઈશ. માટે માનભેર આજ્ઞા આપ, ,
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org