________________
સમ્યગ્દર્શનના ૬૭ એટલ
૨૧૫
ભૂલેલા તેના અત્યંત પશ્ચાતાપ થવા લાગ્યા ને ગુરૂને આવતા દેખીને સાધુના આચારધર્મ પ્રમાણે તરતજ ઊઠીને સામે ગયા ને ગુરૂના ચરણમાં નમી પડયો. ગ્રંથ-શ્રુતજ્ઞાનના પ્રભાવે જિનવાણીના પાનથી કાંક્ષા માહનીય ક નષ્ટ ગયું. ફરી વીતરાગમાગ માં આવી ગયા.
ગુરૂ જાણતા હતા કે આ હઠીલા ગયા વગર રહેશે નહિ, પણ હજી પાંખા કાચી છે તેથી સારાસારાના વિવેક જાળવી શકશે નહિ ને પદવીના મેહમાં ફસાઈ જશે તેથી જ પાતાના રજોહરણ પણ સાથે બંધાવીને પાછો આપી જવાની શરતે જવાની આજ્ઞા આપવાના હેતુ તેને કાઈપણ યુકિતથી પોતાની પાસે પાછો લાવવાના હતા, અને પછી આગમના અત્ય ́ત અનુરાગી છે તે પણ જાણતા હતા તેથી શ્રી. હરિભદ્રાચાયે સે વર્ષ પહેલા રચેલ ‘નમાવ્યું ? ઉપરના ટીકા ગ્રંથ શ્રી. લલિત વિસ્તરા કે જેમાં પ્રભુના ગુણ ગાવા સાથે અન્ય દનાની તુલના-સરખામણી જૈનદન સાથે કરીને જૈનદર્શનની મહત્તા સ્થાપી છે. તે ગ્રંથ તેની નજરે પડે તેમ મૂકતાં ગયા. ગુરૂને શ્રુતજ્ઞાનના પ્રભાવની શ્રધ્ધા હતી કે એકવાર સિઘ્ધષિ આ વાંચશે કે તેની મિથ્યાદષ્ટિ જે બાર બાર વર્ષ થી પાષાયેલી છે તે ખાર જ મીનિટમાં દુર થઈ થઈ જશે. થયું પણ તેમ જ.
9
સિધ્ધષિ ગણીએ શ્રી હરિભદ્રાચાય ને ભવ્ય અજલિ આપતા શ્રી ઉપમિતિ ભવ પ્રપંચાની પ્રસ્તાવનામાં લખ્યુ
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org
