________________
સમ્યગ્દન
ગુરૂ જ્ઞાની લબ્ધિવંત હતા. કહ્યું. · જેને જવું જ છે તેને કાણુ રાકી શકે ? પણ તારા રજોહરણ સાથે આ મારી. રજોહરણ પણ લેતા જ. અને તારા અભ્યાસ પૂરો થયે. મને પાછા આપી જશે.
સ
સિઘ્ધષિ તા ખને રજોહરણ લઈ ખૌઘ્ધના મઢે ગયા.. ખાર વર્ષમાં બૌદ્ધશાસ્ત્રોમાં પારંગત થઈ ગયા. તેની બુધિ પ્રતિભા જોઈ બૌધ્ધ ગુરૂએ તેને મઠાધીશ અનાવવાનું નક્કી કર્યું. સિંધ્ધષિએ તે પદવી સ્વીકારવા કબુલ્યું ત્યારે ગુરૂએ સેપેલા રજોહરણ યાદ આવ્યા. ગુરૂને તે પાછે. આપવા શ્રીમાળ ગયા. જ્ઞાની ગુરૂ જાણતા હતા કે તે આજે આવવાના છે. તેથી સ્થાનકમાં કેાઈ ધર્મ ગ્રંથ વાંચતાં પાટે એકલા એવા.
સિધ્ધષિ એ પ્રવેશ કરતાં જ ગુરૂને પાટે બીરાજેલા જોયા કે દૂરથી જ આઘા ઊચા કરીને લ્યા આ તમારે આદ્યા, એમ બતાવીને ફેકવા જતાં ગુરૂએ પાટેથી ઉતરી. પ્રેમથી લાવી આરામ કરવા કહ્યું. હું જરા આવું છું તેમ. કહી ધર્મગ્રંથ પાટ પર મૂકી ગુરૂ તે તરત ચાલ્યા ગયા. સ્થાનકમાં કાઈ નહિ ને વિદ્યાભ્યાસ‘ગી વ્યક્તિ. ગ્રંથ જુએ એટલે સ્હેજે વાંચવા લલચાય. તેથી સિઘ્ધષિ એ. તે ગ્રંથ હાથમાં લીધે અને ગુરૂ જે ભાગ વાંચતાં વાંચતાં ઊઠી :ચેલા તે વાંચવા લાગ્યા. જેમ જેમ વાંચતા યા તેમ તેમ તે પોતે લખી ગયેલ છે કે તેની તૂટી ગયેલી શ્રધ્ધા પાછી ફરવા લાગી. ગુરૂ પાછા ફર્યા ત્યાં સુધીમાં ઔધધમ ના સઘળા જ્યામાહ દૂર થઈ ગયા; પોતે મા
C
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org
