________________
રાજનગરના રાજરત્નો (૧) શાંતિદાસ ઝવેરી
એક ઘોડેસ્વાર મેવાડના ડુંગરો વટાવીને નીચેની સપાટભૂમિ ઉપર ઘોડો દેડાથે જ હતો. એણે ખેતરમાં દૂરથી હરણનું એક ટાળું જોયું. તેને આવતે જોઈને હરણે ચેતી ન જાય તે માટે ઘડાને આડે રસ્તે લઈને તે ખેતરના દક્ષિણ તરફના સેઢા પાસે આવી પહોંચે. ત્યાં ઘડાને વૃક્ષ સાથે બાંધ્યો ને પોતે ચુપકીદીથી સરકત સરળે એ હરણાની સમીપ જવા લાગ્યા. નાના નાના છોડવાની એથે છુપાતો લપાતો એ આગળ વધીને જ્યારે સે એક ફીટ નજદિક આવી પહોંચ્યો ત્યારે ત્યાં ઉભેલા આકડાના એક છોડની ઓથે બેસીને પોતાની સાથે રાખેલ તીરકામઠું હાથમાં લીધું. ને ભાથામાંથી એક કાતીલતીર્ણ તીર લઈને, ધનુષ્ય ઉપર ચડાવી, કાન સુધી દેરી ખેંચી એ તીર નેમ લઇ એણે છોડયું. સડસડાટ કરતું તીર પવનમાં છૂટયું. એક નાના હરિણને એ લાગ્યું. એની છાતીમાં એ ઘુસ્યું. બચું ચીસ પાડીને જમીન ઉપર પડયું. બીજા હરિણે પવનવેગે નાઠાં,
