________________
काळो एवा बे उंदर हमेशां कापी रह्या छे, के जे प्रमाणे शुक्लपक्ष अने कृष्णपक्ष मनुष्यना आयुषने कापे छे ॥ १० ॥ ए सिवाय ते कुवामां चार कषायोनी माफक बहु लांबा घणा भयानक चालता फरता चार दिशा
ओमां चार सर्प जोया ॥ ११ ते वखतमां ते हाथीए क्रोधित थईने संयमने असंयमनी माफक कूवानी पासेना एक झाडने पकडीने जोरथी हलाव्युं ॥ १२ ॥ तेना हलाववाथी ते झाडउपर जे मधमाखीओनो मधपूडो हतो तेमाथी सघळी माखीओ नीकळीने पेला मुसाफरना शरीरपर वळगीने बहु दुःख देवा लागी ॥ १३ ॥ त्यारे ते मुसाफर चारो तरफथी मर्मभेदी पीडा आपवावाळी मधमाखीओथी घभराइने अतिशय दुःखीत थईने उपर जोवा लाग्यो ॥ १४ ॥ वृक्षनी तरफ मोढुं ऊंचुं करीने जोतांनी साथे तेना होठ उपर एक नानुं मधनुं टीपुं आवीने पडयुं ॥ १५ ॥ त्यारे ते मूर्ख नर्कना दुःखथी पण अधिक दुःखने कंइपण दुःख न समजीने ते मधना टीपांना स्वादने लईने पाताने बहु सुखी मानवा लाग्यो ॥ १६ ॥ ए कारणथी ते अधम मुसाफर आ सघळां दुःखोने भुलीने आ मधना टीपांमांज आशक्त थईने पार्छ बीजुं टीपुं पडवानी अभिलाषा करतो स्थिर मोढुं राखीने लटकतो रह्यो ॥ १७ ॥ माटे हे भाईओ ! ते वखते मुसाफरने जेटलुं सुख दुःख छे तेटलुंज सुख दुःख मोटा कष्टोनी खाण रुप आ संसाररुपी घरमां आ जीवने छ ।॥ १८ ॥ जिनेन्द्र भगवाने कह्यु छे केः-आ वन तो पाप छे अने मुसाफर छे ते जीव छे. हाथी छे ते मृत्यु (यमराज) नी समान छे. ते वडनी डाळीओ छे ते जीवन आयुष्य (उमर) छे अने कुवो छे ते संसार छे ॥ १९ ॥ अजगर छे ते नर्क छे. सफेद अथवा काळो ऊंदर छे ते शुक्ल [ सुद ] अने
