________________
प्रकरण १६ मुं.
१. ए पछी एक एक वांदरोए जोतजोतामां पांच पांच पर्वतो उपाडीने आकाशमां अनेक प्रकारनी क्रीडा करतां समुद्रनो पुल तैयार करी दीधो ॥ १ ॥ माटे हे ब्राह्मणो! वाल्मीकि मुनिना बनावेला रामायण नामना ग्रंथमां आ प्रमाणे कयुं छे के नहि ? ॥२॥ त्यारे ब्राह्मणोए कमु के हे भाई! ए रामायणना सत्य कथनने कोण असत्य कही शके छ ? केमके-हाथथी उदयरुप प्रभातने कोई छुपावी शकतुं नथी॥ ३ ॥ ते पछी रक्तपटधारी मनोवेगे कह्यु के-हे विनो! एक एक वांदरो पांच पांच पर्वत रमतनी माफक आकाशमां लई जाय तो बे मोटा मोटा गीध एक नाना सरखा टेकराने आकाशमां लईने चाल्या गया, ए वातने असत्य केम कहो छो? ॥ ४-५ ॥ तमारं कहेलं तो सत्य अने मारुं कहेलुं असत्य ! माटे अहिंआं तो मने विचारशून्यता सिवाय बीजुं कोई कारण देखातुं नथी ॥६॥ तमारा एवा शास्त्रमा देवधर्मनुं पण स्वरुप बरोबर नथी, माटे जेतुं कारणज सदोष छे, तेनुं कार्य निर्दोष केम होय!॥ ७॥ एवा मिथ्याज्ञान अने चारित्रवालामां बेसवु अमारा सरखाने योग्य नथी. आ प्रमाणे कहीने ते बन्ने मित्र त्यांथी चाल्या आव्या ॥ ८ ॥ रक्ताम्बर वेष छोडीने मनोगे पोताना मित्रने कयु के- सघळा प्रकारे असंभव. अभिप्रायने .प्रगट करवावाळां शास्त्र ते सांभळयां ? ॥ ९॥ ए जे 'रामायणादिकमां धर्म कह्यो छे, ते प्रमाणे चालवाथी कई पण
