________________
बहार फेंकी दी, परंतु जरा नामनी राक्षसीए ते बन्ने भागने जोडया तो एक छोकरो थई गयो. तेज छोकरो देव मनुष्यने जीतवावाळो प्रशंसनीय छे पराक्रम जेनुं एवो जगत्प्रसिद्ध जरासन्ध नामनो राजा थयो ॥ ८३-८४॥ हे ब्राह्मणो ! जो घा रहित शरीरना वे भाग जोडाईने एक थई गयो तो मारुं मस्तक तरतर्नु कापेलं ताजा लोही सहित होवा छतां पण केम नहि जोडाई जाय ? ॥ ८५ ॥ जरासन्ध अने अंगद वगेरेना जुदा जुदा भाग जोडाईने जीवता रह्या तो मारुं धड अने मस्तक कम नहि जोडाय ? ॥ ८६ ॥ तथा बीजं पण सांभळो. पार्वतीनो पुत्र कार्तिकेय (षडानन) छ टुकडाथी मोडीने बनावेलो छे तो मारा कपायला देह अने मस्तकना जोडावा उपर विश्वास केम करवामां आवतो नथी ? ॥ ८७ ॥ एसिवाय षडानन देव छे, ते छ मुखथी खाय छे अने स्त्रीथी उत्पन्न थया माटे ए पण असंभव छे ॥ ८८ ॥ तथा देवांगनाने उत्पन्न थया एम कहो ते पण नहि बने, केमके रक्तमलादि रहित देवांगनाने गर्भनुं थर्बु पत्थरने गर्भ थवानी समान असंभव छे ॥ ८९ ॥ आ सघळं सांभळीने ब्राह्मणोए कह्यु केहे भाई ! तेंजे कयुं ते सघळु साचुं छे-परंतु तारा मस्तके तो झाड उपर फल खाधां अने नीचे तारुं पेट भराई गयुं, ए केम सत्य थई शके ? ॥९०॥ त्यारे मनोवेगे कह्यु के-हे ब्राह्मणो! श्राद्धमां ब्राह्मणोने भोजन कराववाथी मरेला देहरहित पिता पूर्वजोनी तृप्ति थाय छे तो मारुं शरीर मस्तकनी पासे रहेतां मारी तृप्ति अथवा उदरपुर्ति केमन थई शके? ॥ ९१ ॥ घणुं आश्चर्य छ के-जे शरीर बळीने खाख थई गयु अने जेने मर्याने घणो काळ वीति गयो, एवा पिता बगेरे